Anoftalmia

Z Wikipedii

	Bezocze
(anophthalmia)
ICD-10:	Q11.1
Q11.1.0 {{{X.0}}}
Q11.1.1 {{{X.1}}}
Q11.1.2 {{{X.2}}}
Q11.1.3 {{{X.3}}}
Q11.1.4 {{{X.4}}}
Q11.1.5 {{{X.5}}}
Q11.1.6 {{{X.6}}}
Q11.1.7 {{{X.7}}}
Q11.1.8 {{{X.8}}}
Q11.1.9 {{{X.9}}}

Anoftalmia (bezocze, łac. anophthalmia, gr. ανόφθαλμος = bez oka) – wada wrodzona o charakterze malformacji polegająca na jednostronnym lub obustronnym niewykształceniu oczu. Przyczyną anoftalmii jest niewytworzenie pęcherzyków ocznych; ponieważ pęcherzyk i kielich oczny indukują prawidłowe wytworzenie struktur kostnych oczodołu, anoftalmii towarzyszy z reguły brak oczodołu. Jest to rzadka wada wrodzona, częściej spotykane jest małoocze (mikroftalmia). Niektóre zespoły wad, w których spotyka się anoftalmię, to:

• zespół Frynsa
• mikroftalmia Lenza
• zespół Matthew i Wooda
• zespół oczno-mózgowo-skórny (zespół Dellemana)
• zespół Waardenburga z anoftalmią.

[edytuj] Bibliografia

• Lech Korniszewski: Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005. ISBN 83-200-3042-0. 
• Amit S Verma, David R FitzPatrick. Anophthalmia and microphthalmia. Orphanet Journal of Rare Diseases. 2, 47. 2007. doi:10.1186/1750-1172-2-47.