Antoni Hofer
Z Wikipedii
Antoni Hofer - fortepianomistrz, majster cechowy urodzony ok. 1820 r., zmarł ok. 1880. Od ok. 1845 r., przebywał w Warszawie, kiedy przez małżeństwo z Magdaleną z Hildtów, wdową po J. Männlingu, przejął wytwórnie fortepianów i prowadził ja pod własnym nazwiskiem, ul. Elektorata 795. W 1846 r. uzyskał trzy letni patent na ulepszenie mechaniki angielsko – wiedeńskiej. Około 33% produkcji było eksportowane do Rosji. Na wystawie warszawskiej w 1857 r., prezentował fortepiany z mechaniką angielską i wiedeńską, za które uzyskał pochwałę. Na początku 1866 wytwórnia wyprodukowała swój 1000 instrument, rocznie produkowano ok. 102 instrumentów. W 1870 r., fortepian koncertowy Hofera z mechaniką systemu Erarda (z podwójną repetycją) i fortepian gabinetowy z mechanika systemu Pleyela zyskały na wystawie w Petersburgu medal srebrny i uznanie znawców, którzy ocenili je wyżej od oryginalnych instrumentów Erarda i Pleyela. W 1873 r,. na wystawie w Wiedniu nagrodzono medalem zasługi fortepian koncertowy Hofera, eksponowano także fortepian salonowy. W 1879 r., po pożarze 28 XII przeniesiono zakład na ul. Orląt 4. Ogółem wytwórnia zbudowała ponad 2500 fortepianów i pianin. Ok. 1880 fabrykę przejął J. Hildt. Do dziś zachowało się wiele instrumentów w zbiorach prywatnych i muzealnych.
Numery seryjne produkcji:
- ok. 1860 r. – 427
- ok. 1863 r. – 722
- ok. 1864 r. – 839
- ok. 1865 r.- 999
- ok. 1867 r.- 1157
- ok. 1869 r. – 1300
- ok. 1872 - 3 r. – 1746
- ok. 1875 - 6 r. – 2291
- ok. 1879 r. – 2593
- ok. 1880 r. – 214 (J. Hildt)