Antonina Gordon-Górecka
Z Wikipedii
Antonina Gordon-Górecka (ur. 6 czerwca 1914 r. w Krakowie - zm. 12 czerwca 1993 w Warszawie), wielokrotnie nagradzana polska aktorka. W 1941 roku ukończeła studia na konspiracyjnym PIST w Warszawie. Była wykładowcą na łódzkiej PWSFTviT i warszawskiej PWST.
[edytuj] Nagrody
- 1955 - Medal 10-lecia
- 1955 - Nagroda Państwowa III stopnia
- 1955 - Złoty Krzyż Zasługi
- 1968 - Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji I stopnia za role w teatrze PR
- 1977 - Odznaka Honorowa miasta stołecznego Warszawy
- 1977 - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- 1977 - Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji I stopnia za wybitne kreacje aktorskie w teatrze TV
- 1977 - Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za wybitne osiągnięcia aktorskie
- 1981 - Nagroda za rolę w "Weselu" w konkursie spektakli Teatru Tv na XXI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych)
[edytuj] Teatr
- Teatr Wojska Polskiego w Łodzi: 1945-1946
- Teatr Śląski im. Wyspiańskiego w Katowicach: 1946-1947
- Teatr im. Słowackiego w Krakowie: 1947-1948
- Teatr Rozmairtości w Warszawie: 1948-1949
- Teatr Nowy w Łodzi: 1950-1953
- Teatr Ateneum w Warszawie: 1953-1957
- Teatr Współczesny w Warszawie: 1958 do śmierci
[edytuj] Przed kamerą
- 1988: Amerykanka
- 1988: Serenite
- 1987: Sonata marymoncka - Matka Kamińskiego
- 1986: Zaproszenie - Anna
- 1986: Życie wewnętrzne - Mama
- 1980: Nic nie stoi na przeszkodzie - Marta
- 1979: Niewdzięczność - matka Elżbiety
- 1977: Rytm serca - Izabella, żona Kamila
- 1976: Wergili
- 1975: Dyrektorzy - żona Wanada
- 1973: Sekret - profesorowa Stefania Lewicka
- 1970: Kolumbowie - matka Jerzego
- 1967: Julia, Anna, Genowefa - dyrektor Rutowiczowa
- 1964: Beata - Rybczyńska
- 1956: Pożegnanie z diabłem - Gilowa
- 1954: Autobus odjeżdża 6:20 - Batorska
- 1953: Przygoda na Mariensztacie - dyrektor naczelna przedsiębiorstwa
- 1953: Żołnierz zwycięstwa - robotnica, nie została wymieniona w czołówca
- 1947: Ostatni Etap - Anna
