Antonio Aranda

Z Wikipedii

Antonio Aranda Mata (1888-1979) był jednym z monarchistycznych dowódców w czasie hiszpańskiej wojny domowej.

W czasie wojen o Maroko kiedy Hiszpania pomagała Francji walczyć z Rifenami Aranda był szeregowym geografem i inżynierem wojskowym. Później idealistycznie nastawiony Antonio wstąpił do armii. Jego kariera rozpoczęła się podczas rewolty garnizonu Asturii, kiedy to doszedł do stopnia pułkownika. Na początku wojny domowej nie zgadzający się z działaniami wojsk republiki, głównie z paleniem kościołów, szkalowaniem duchownych i wyzysku na społeczeństwie, juz jako dowódca garnizonu w Oviedo, przystąpił do konserwatywnych buntowników. Wykazał się zmysłem strategicznym w czasie oblężenia Oviedo kiedy rozgromił nacierające siły republikańskie. Został za to odznaczony orderem San Fernando i promowanym do najniższego ze stopni generalskich. Innymi bitwami w których uczestniczył były Bitwa o Teruel i Bitwa nad Ebro. Obie zwycięskie. Wojnę skończył ze stopniem Generała Kapitana.

Po wojnie został prezesem Królewskiego Towarzystwa Geograficznego. Zniecierpliwiony opieszałością Francisco Franco we wprowadzaniu monarchii założył konspircyjną grupę zamierzającą przyśpieszyć wprowadzenie ustroju. Został za to uwięziony przez generalissimusa. W 1976 roku po śmierci Franco został awansowany do stopnia Generała Porucznika przez króla Jana Karola I.