Antonio Pollaiuolo
Z Wikipedii
Antonio Pollaiuolo znany także jako Antonio di Jacopo, Antonio del Pollaiolo (ur. ok. 1429-1432, zm. 4 lutego 1498) - włoski złotnik, malarz, grafik i rzeźbiarz renesansowy, tworzący w epoce quattrocenta.
Starszy brat malarza Piera Pollaiuolo, z którym prowadził we Florencji pracownię. Obrazy bracia wykonywali wspólnie - Antonio prawdopodobnie robił szkice, a Piero wykańczał dzieła. Antonio złotnictwa miał uczyć się u Ghibertiego, rzeźby u Donatella, a malarstwa u Uccella (Vasari podaje natomiast, że malarstwa uczył go brat).
W liście z 1494 roku Antonio Pollaiuolo napisał o namalowanych wraz z bratem w 1460 roku obrazach dla Piera de'Medici, przedstawiających czyny Herkulesa. Dzieła te nie zachowały się do dziś. Znane są jedynie dwa małe obrazki, przypisywane Antoniowi i uważane za inspirowane tymi zaginionymi obrazami. Są to: Herkules pokonujący Anteusza (10,5×16 cm) i Herkules walczący z hydrą (17×12 cm). Już na podstawie tych dwóch ekspresyjnych dzieł widać, że artysta był zainteresowany ruchem i anatomią. Vasari napisał:
- Był on pierwszym, który zajął się w sposób tak nowoczesny anatomią, dokonując licznych sekcji ciała ludzkiego, by zobaczyć ich budowę wewnętrzną; pokazał, jak należy szukać mięśni oraz jaki miały kształt i układ w postaci. Te poszczególne studia postaci złożyły sie na sławną "Bitwę nagich postaci"[2].
Owa Bitwa to miedzioryt z ok. 1470-1475, ukazujący dziesięciu walczących ze sobą, nagich młodzieńców, potwierdzający szczególną skłonność Antonia Pollaiuolo do oddawania ruchu i dramatyzmu. Jego innym dziełem jest oraz ze św. Sebastianem o kompozycji piramidalnej. Punkt widzenia umieszczony jest wysoko. W tle, za sceną męczeństwa Sebastiana, Pollaiuolo w drobiazgowy sposób ukazał pejzaż. Uwagę poświęcił także oddaniu napięciu mięśni, towarzyszącemu napinaniu łuku.
Jemu lub Pierowi przypisuje się pełnego elegancji Dawida z głową Goliata (Staatliche Museen) o wysublimowanej kolorystyce. Za ich wspólne dzieło uważa się Tobiasza z archaniołem Rafałem, cechującego się wyrafinowaniem i ozdobnością.
ilustracja | tytuł | czas powstania | technika i wymiary | miejsce przechowywania |
Apollo i Dafne | prawdopodobnie 1470-80[3] | olej na desce, 29,5 x 20 cm | National Gallery w Londynie | |
Męczeństwo św. Sebastiana razem z Piero del Pollaiolo |
ukończony 1475[3] | olej na płótnie, 291,5 x 202,6 cm | National Gallery w Londynie | |
Bitwa nagich mężczyzn | prawdopodobnie 1465[4] | sztych, 38,4 x 58,9 cm | Metropolitan Museum of Art | |
Herkules walczący z hydrą[1] | ok. 1475 | tempera na desce | Galeria Uffizi, Florencja | |
Tobiasz z archaniołem Rafałem | 3. trzydziestolecie XV w. | deska | Galleria Sabauda w Turynie |
[edytuj] Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Obraz w serwisie Virtual Uffizi.
- ↑ Cytat za: Z. Waźbiński, Malarstwo quattrocenta, Warszawa 1972, s. 81.
- ↑ 3,0 3,1 Informacje o obrazie ze strony National Gallery
- ↑ Informacje o grafice ze strony Metropolitan Museum of Art.
Odbitka z tej samej matrycy w National Gallery of Art w Waszyngtonie.
Odbitka w Cleveland Museum of Art.
Odbitka w British Museum.
[edytuj] Bibliografia
- Bochnak Adam, Historia sztuki nowożytnej, t.I, Warszawa-Kraków: PWN, 1985.
- Renesans w sztuce włoskiej, red. R. Toman, 2007.
- Waźbiński Zygmunt, Malarstwo quattrocenta, Warszawa: Wyd. Artystyczne i Filmowe, 1972.