Aparat torpedowy

Z Wikipedii

Czterorurowy aparat torpedowy z brytyjskiego niszczyciela okresu II wojny światowej

Czterorurowy aparat torpedowy od strony wylotów wyrzutni

Aparat torpedowy - obrotowy zespół rurowych wyrzutni torpedowych montowany od końca XIX wieku na pokładzie okrętów, strzelający w kierunku burty; używany przede wszystkim na okrętach klas: torpedowiec i niszczyciel, rzadziej także na krążownikach i innych. Nazwa ta stosowana była również dawniej do pojedynczych wyrzutni torpedowych na okrętach podwodnych.

Początkowo stosowano dwururowe aparaty torpedowe (także początkowo z wyrzutniami skierowanymi w przeciwne strony), następnie liczba wyrzutni była zwiększana do trzech, a w latach 30. XX wieku do czterech, maksymalnie pięciu wyrzutni. Wyrzutnie najczęściej montowano w jednej płaszczyźnie poziomej, dopiero po II wojnie światowej upowszechniły się amerykańskie trzyrurowe aparaty torpedowe lekkich torped przeciw okrętom podwodnym, z wyrzutniami ułożonymi w piramidkę (wcześniej podobnym wyjątkiem były wyrzutnie torped na włoskich krążownikach typu Capitani Romani). Na aparatach torpedowych czasami montowano też stanowiska kierowania ogniem.