Arcnet
Z Wikipedii
ArcNet jest standardem kart sieciowych obecnie niemal całkowicie wypartym przez alternatywny standard - Ethernet.
Karty typu ArcNet pozwalają na transmisję danych z prędkościami od 2,5 Mb/s do 100 Mb/s na odległości do 4 km. Jako medium wykorzystują 93 omowy RG62 kabel koncentryczny lub pojedynczą parę telefoniczną, dzięki czemu często znajdują zastosowanie w miejscach, gdzie możliwość zastosowania Ethenetu wyklucza brak drugiej pary skrętki. Wersja 100 Mbit pracuje z protokołem TCenet (Thomas Conrad) i ma mało wspólnego z Arcnet, wykorzystuje tylko ten sam koncentryk RG62 jako medium transmisyjne.
Zalety systemu ArcNet, które zdaniem niektórych osób przesądzają o wyższości tego systemu nad Ethernetem to:
- Duża odporność na różnego rodzaju zakłócenia i niskiej jakości kable. Dla przykładu nic nie stoi na przeszkodzie, żeby połączyć karty typu ArcNet zwykłym "telewizyjnym", i.e. 75 omowym, koncentrykiem. Karty te również działają w zasadzie bez problemu, jeżeli końce kabla nie są zakończone opornikami, co jest nie do pomyślenia w przypadku ethernetu. Niestety pomiary wydajności pokazują, że w takich niestandardowych liniach jest dużo powtórzeń pakietów i przepustowość znacząco maleje w odniesieniu do linii wykonanej prawidłowym kablem i zakończonej odpowiednią rezystancją. Często rezystor końcowy linii jest wbudowany w kartę sieciową i komuś może się wydawać, że go nie ma.
- Jednolity interfejs programistyczny: Karty arcnet były budowane w zasadzie na dwóch różnych rodzajach procesorów, dzięki czemu wystarczą tylko dwa sterowniki, żeby obsłużyć wszystkie rodzaje kart ArcNet różnych producentów.
- Dwie topologie sieci: Gwiazda i szyna, możliwość łączenia tych topologii w różne kształty, zależnie od potrzeb.
- Duży maksymalny dystans między dwoma aktywnymi końcówkami sieci (aktywnym hubem lub kartą w topologii gwiazdy)
- Brak efektu "przechwytywania" medium ze względu na sztywny podział czasu dostępu do medium (token passing)
Wady Arcnetu to:
- Mała dostępność urządzeń, i.e. kart, aktywnych i pasywnych hubów, 93 omowego koncentryka.
- Brak oficjalnych sterowników dla systemów Microsoftu nowszych niż Windows 95, zupełny brak sterowników dla wielu systemów. Praktycznie jedynym systemem, dla którego nie ma problemów ze sterownikami kart ArcNet jest Linux (moduły m.in. arcnet.o, com90xx.o, com20020.o, dla nowych jąder również rfc1201.o).
- Brak kart pozwalających na transmisję szybszą niż 100 Mb/s.
- Możliwość podłączenia maksymalnie 255 kart w jednym segmencie sieci.
- Maksymalny rozmiar pakietu mniejszy niż wymagany przez specyfikację protokołu IP, co powoduje konieczność stosowania dodatkowego dzielenia pakietów IP. Stwarza to dodatkowe problemy przy protokole IPv6.
