Argumentum ad verecundiam
Z Wikipedii
Argumentum ad verecundiam (łac. argument odwołujący się do nieśmiałości) – pozamerytoryczny sposób argumentowania, polegający na powoływaniu się na jakiś autorytet, którego wprawdzie druga strona nie uznaje, ale też nie może go zakwestionować, będąc skrępowana uczuciami szacunku lub nieśmiałością, czy też obawą narażenia się na zarzut zarozumiałości.
[edytuj] Przykłady:
- W dyskusji na tematy naukowe jedna osoba powołuje się na autorytet papieża i Pisma św., a strona przeciwna czuje się skrępowana obawami, że zakwestionuje powszechnie zaakceptowane autorytety.
- W dyskusji na tematy teologiczne jedna ze stron cytuje wypowiedzi uczonych, z których wynika, że oni nie wierzą w Boga.
- Churchill powiedział, że "demokracja jest złym ustrojem, ale lepszego nie wynaleziono".
[edytuj] Literatura naukowa
- Tadeusz Kwiatkowski: Logika ogólna. Wydawnictwo UMCS, Lublin 1998.
- Narcyz Łubnicki: Nauka poprawnego myślenia. "Biblioteka Problemów", PWN, Warszawa 1963.
- Witold Marciszewski [red.]: Mała encyklopedia logiki. Ossolineum, 1988.
- Teresa Hołówka: Kultura logiczna w przykładach, PWN, Warszawa 2005.
[edytuj] Zobacz też
ad auditorem • ad baculum • ad hominem • ad ignorantiam • ad misericordiam • ad personam • ad populum • ad vanitatem • ad verecundiam