Armata przeciwlotnicza ZU-23-2

Z Wikipedii

ZU-23-2 - radziecka podwójnie sprzężona, holowana armata przeciwlotnicza.

[edytuj] Opis

Armata powstała w Związku Radzieckim w 1960 roku. Przeznaczona jest do zwalczana celów nisko lecących w odległości do 2,5 km. Może również razić cele lekko opancerzone lub siłę żywą. Wykorzystywany jest do bezpośredniej osłony wojsk i ważnych obiektów przed atakiem z powietrza. Broń jest używana przez wszystkie kraje byłego Układu Warszawskiego (z wyjątkiem Czechosłowacji) i inne państwa niegdyś współpracujące z ZSRR.

[edytuj] Działanie

Broń działa na zasadzie odprowadzania części gazów prochowych przez boczne otwory w lufach. Każda z armat jest zasilana z taśmy o pojemności 50 nabojów. Celowanie odbywa się za pomocą przyrządów optyczno-mechanicznych. Lufy są szybkowymienne (wymiana trwa teoretycznie ok. 14 sekund)

ZU-23-2 może być przewożony za pomocą różnych nośników, np. samochodów ciężarowych URAL-357 lub Star 266. W przypadku przewożenia na pojazdach ciężarowych, armacie odczepia się koła, a samochodom zdejmuje się burty skrzyni załadunkowej.

Do strzelania wykorzystuje się amunicję przeciwpancerno-zapalająco-smugową (API-T) oraz odłamkowo-zapalająco-smugową (HEI-T). W polskich zakładach ZM Mesko powstały nowe typy amunicji: APDS-T i FAPDS-T.