Ashton, Gardner & Dyke
Z Wikipedii
| Ashton, Gardner & Dyke | |
| Pochodzenie |  Wielka Brytania |
| Gatunek | blues rock |
| Aktywność | 1969 - 1972 |
Ashton, Gardner & Dyke - wywodzący się z grupy The Remo Four brytyjski zespół bluesrockowy działający w l. 1969-72. Grupa zasłynęła żywiołową grą na pianinie i niekonwencjonalnego śpiewu lidera zespołu oraz głównego kompozytora, Tony'ego Ashtona. Największym przebojem grupy był utwór "Ressurection Shuffle". Managerem zespołu był Tony Edwards, w l. 1968-76 także opiekun grupy Deep Purple, stąd Ashton, Gardner & Dyke często otwierali koncerty grupy Ritchie'ego Blackmore'a.
[edytuj] Skład
Trzon grupy stanowili od samego początku Tony Ashton (śpiew, instr. klawiszowe), Kim Gardner (git. basowa), Roy Dyke (perkusja) i Mick Liber (git.). W studiu wspomagali ich jednak zwykle inni instrumentaliści, m.in.: Jim Price (trąbka), Stan Webb (git.), Sir Cedric Clayton (git.), Paul Pink (git.), Chris Barber (trąbka), John Mumford (trąbka), Romulus Woodworth (git.), Brian Cole (git.), Jon Lord (instr. klawiszowe, aranże), Phil & His Boogie Brass (sekcja dęta). Na płytach grupy występował także gościnnie George O'Hara Smith, czyli ukrywający się pod pseudonimem George Harrison, bliski przyjaciel Tony'ego Ashtona.
Koncertowy skład Ashton, Gardner & Dyke z 1971 r.: Tony Ashton (śpiew, instr. klawiszowe), Kim Gardner (git. basowa), Roy Dyke (perkusja), Mick Liber (git.), Dave Caswell (trąbka) i Lyle Jenkins (saksofon, flet).
[edytuj] George Harrison
Tony Ashton poznał George'a Harrisona w 1968 r. podczas prac nad płytą Wonderwall Music, do której nagrywania Harrison zaprosił prowadzony przez Ashtona zespół The Remo Four. W późniejszych latach Harrison występował gościnnie na płytach Ashton, Gardner & Dyke pod pseudonimem George O'Hara Smith. W 1970 r. Ashton napisał piosenkę dla Patti Boyd, ówczesnej żony Harrisona, zatytułowaną "Sweet Patti O'Hara Smith". Przyjaźń muzyków trwała do śmierci obu w 2001 r.
