Jon Lord

Z Wikipedii

Jon Lord (ur. 9 czerwca 1941 w Leicester), członek zespołu Deep Purple (1968-2002), Paice Ashton Lord (1976-1977) i Whitesnake (1978-1984). W latach 1964-1967 grał także w grupie The Artwoods, która w 1966, jako jedna z niewielu zagranicznych gwiazd muzyki wystąpiła w Polsce. Z The Artwoods Lord nagrał płytę Art Gallery z 1966 roku. Lord po rozpadzie Deep Purple, wraz z perkusistą Ianem Paicem założył zespół PAL (Paice, Ashton, Lord) który okazał się efemerydą. Lord jest jednym z najwybitniejszych współczesnych klawiszowców, wirtuoz organów Hammonda. Pierwszy muzyk rockowy, który dokonał udanego mariażu muzyki poważnej i popularnej na płycie Concerto for Group and Orchestra z 1969 roku. Jon Lord wytępował gościnnie na płytach wielu znanych wykonawców, m.in. The Kinks, Ashton, Gardner & Dyke, Nazareth, George Harrison, David Gilmour, Cozy Powell i Alvin Lee.

Spis treści 1 2002- 2 Dyskografia z The Artwoods 3 Dyskografia z St. Valentine's Day Massacre 4 Dyskografia z Santa Barbara Machine Head 5 Dyskografia solowa 6 Dyskografia z Paice Ashton Lord 7 Dyskografia z Whitesnake 8 Dyskografia z The Hoochie Coochie Men 9 Gościnne nagrania 10 Muzyka filmowa

[edytuj] 2002-

W lutym 2002 r. Jon Lord ogłosił, że rozstaje się z zespołem Deep Purple. W tym samym miesiącu odbywała się pożegnalna trasa Lorda z zespołem po Wielkiej Brytanii. Z powodu choroby część koncertów została odwołana, a następnie przeniesiona na wrzesień tego roku. Ponieważ w składzie grupy znajdował się już wtedy Don Airey, Lord występował tylko w drugiej części koncertu.

Od stycznia do marca 2003 r. Jon Lord przebywał w Australii, gdzie wystąpił z grupą george podczas wykonań Concerto for Group and Orchestra, a także wziął udział w koncertach z bluesowym zespołem The Hoochie Coochie Men prowadzoną przez Boba Daisleya. 15 lutego 2003 r. odbyło się premierowe wykonanie Boom of the Tingling Strings, kompozycji Lorda z 2002 r. W koncercie wzięła udział orkiestra Queensland pod batutą Paula Manna oraz solista Michael Kieran Harvey. 31 maja tego roku w Luksemburgu odbyła się europejska premiera kompozycji w wykonaniu Orkiestry Filharmonii Luksemburskiej pod batutą Manna i ponownie z udziałem Harveya. We wrześniu 2003 r. Lord wystąpił na dwóch koncertach podczas festiwalu w Hell w Norwegii. Oprócz występu z bluesową supergrupą Hell Blues Band (m.in. Chris Farlowe i Bernie Marsden) Lord zagrał także koncert z własnym zespołem w katedrze Nidaros.

Następny rok (2004) Lord rozpoczął 20 marca koncertem w nowerskim mieście Trondheim z towarzyszeniem Trondheim Soloists. Muzycy wykonali wówczas skróconą wersję kolejnej kompozycji Lorda - Disguises. Premiera pełnej wersji tej kompozycji odbyła się 23 maja tego roku podczas festiwalu w Bergen w Norwegii. W czerwcu Lord nagrywał w studiu Hansa-Haus w Kolonii pierwszą po opuszczeniu Deep Purple płytę solową - Beyond the Notes, która ukazała się we wrześniu. W studiu towarzyszyli mu m.in. znani z płyty Pictured Within Miller Anderson, Sam Brown, Mario Argandona i Pete York. We wrześniu Lord ponownie wystąpił na Hell Blues Festival. W następnych miesiącach promował nową płytę na terenie Niemiec, występując w programach telewizyjnych. Lordowi towarzyszyła wówczas Frida z zespołu ABBA, która zaśpiewała na płycie Beyond the Notes w utwórze "The Sun Will Shine Again".

W lutym 2005 r. Jon Lord odbył krótką trasę koncertową po Niemczech i Holandii promującą album Beyond the Notes. W marcu tego roku nagrał partie organów do kilku utworów z płyty Gillan's Inn (2006) Iana Gillana. W październiku 2005 r. Jon Lord wziął udział w pracach nad świątecznym albumem norweskiej wokalistki Marii Arredondo, zatytułowanym Min Jul. Płyta ukazała się w listopadzie tego samego roku. Lord zaaranżował orkiestralne fragmenty płyty.

W maju 2006 r. Jon Lord wręczył członkom grupy Led Zeppelin nagrodę Polar Music Award w Sztokholmie. 7 lipca tego roku wziął udział w wykonaniu Concerto For Group & Orchestra podczas festiwalu w Henley. Cztery dni później w Londynie Lord zarejestrował swoje partie na płytę Danger. Whitemen Dancing (2007), nagrywanej z zespołem The Hoochie Coochie Men. 14 września 2006 r. Jon Lord wziął udział w koncercie charytatywnym The Sunflower Jamm. Obok niego na scenie pojawili się, m.in. Robert Plant, Ian Paice, Bernie Marsden i Paul Weller. Wieczór poprowadził Jeremy Irons. 7 grudnia 2006 r. w Odense, w Danii, odbyło się wykonanie kompozycji Lorda Boom of the Tingling Strings. Wystąpiła Odense Symphony Orchestra pod dyrekcją Paula Manna oraz z udziałem solisty Nelsona Goernera. Tydzień później kompozycja ta, wraz z Disguises, została zarejestrowana przez tych samym muzyków w studiu dla potrzeb EMI Classics.

Następny rok (2007) Lord rozpoczął od gościnnego udziału w dwóch koncertach w hołdzie zmarłym niedawno muzykom - Jimowi Capaldiemu (21 stycznia) oraz Artowi Woodowi (25 marca). 21 maja w katedrze Hereford w Anglii miało miejsce wykonanie kompozycji Lorda From Darkness to Light. Od premiery utworu w 2000 r. Lord naniósł wiele poprawek i dopisał nowe fragmenty. Kolejne wykonanie From Darkness to Light odbyło się 1 lipca w katedrze Nidaros w Trondheim, w Norwegii, m.in. z udziałem tenora Thora Inge Falcha. Właściwą część koncertu poprzedził występ Jona Lorda wraz z zaproszonymi artystami (m.in. Jorn Lande), podczas którego wykonane zostały utwory z solowych płyt Lorda. 20 września, podobnie jak w zeszłym roku, Lord wziął udział w koncercie charytatywnym The Sunflower Jam, podczas którego wystąpili tym razem także Roger Glover i Gary Moore. W tym samym miesiącu ukazała się płyta Danger. Whitemen Dancing The Hoochie Coochie Men z udziałem Lorda. 7 października Jon Lord wziął udział w II edycji Festiwalu im. Sir Malcolma Arnolda w teatrze Royal & Derngate w Northampton, podczas którego wykonano Concerto for Group and Orchestra. 20 października doszło do długo oczekiwanego wydarzenia, jakim była premiera Durham Concerto, dzieła skomponowanego przez Lorda z okazji 175-lecia Uniwersytetu w Durham. Wcześniej, w lipcu tego roku, koncert został nagrany w Liverpoolu z udziałem Royal Liverpool Symphony Orchestra. Lord wziął udział zarówno w nagraniu, jak i koncercie.

[edytuj] Dyskografia z The Artwoods

• 1966 Art Gallery
• 1967 Jazz in Jeans (EP)
• 1983 183 Oxford Street (kompilacja)
• 2000 Singles A's & B's (kompilacja)

[edytuj] Dyskografia z St. Valentine's Day Massacre

• 1967 Brother Can You Spare A Dime/Al's Party (SP)

[edytuj] Dyskografia z Santa Barbara Machine Head

• 1967 Blues Anytime 4 (kompilacja)
• 1969 An Anthology Of British Blues Vol 2 (kompilacja)

[edytuj] Dyskografia solowa

• 1971 The Last Rebel - Soundtrack (z Tonym Ashtonem)
• 1972 Gemini Suite
• 1974 First of the Big Bands (z Tonym Ashtonem)
• 1974 Windows (z Eberhardem Schoenerem)
• 1976 Sarabande
• 1982 Before I Forget
• 1998 Pictured Within
• 2003 With Pictures (DVD)
• 2004 Beyond the Notes
• 2004 Beyond the Notes Live (DVD)
• 2008 Durham Concerto
• 2008 Boom Of The Tingling Strings & Disguises

[edytuj] Dyskografia z Paice Ashton Lord

• 1977 Malice in Wonderland
• 1993 BBC Radio 1 In Concert '77
• 2007 Live in London '77 (DVD)

[edytuj] Dyskografia z Whitesnake

• 1978 Trouble
• 1979 Lovehunter
• 1980 Ready An' Willing
• 1980 Live... in the Heart of the City
• 1981 Come An' Get It
• 1982 Saints & Sinners
• 1984 Slide It In
• 2004 The Early Years (kompilacja)

[edytuj] Dyskografia z The Hoochie Coochie Men

• 2003 Live at the Basement (2CD/DVD)
• 2007 Danger. Whitemen Dancing

[edytuj] Gościnne nagrania

• 1964 The Kinks (The Kinks, "You Really Got Me")
• 1968 I Shall Be Released/Down In The Flood (Boz Burrell, SP)
• 1972 What A Bloody Long Day It's Been (Ashton, Gardner & Dyke, "The Falling Song")
• 1974 Rampant (Nazareth, "Glad When You're Gone", "Shanghai'd in Shanghai")
• 1976 Wizard's Convention (Eddie Hardin)
• 1978 More Than Meets The Eye (Joe Breen)
• 1979 Commercial Road (Richard Digance)
• 1980 And About Time Too (Bernie Marsden)
• 1981 Look At Me Now (Bernie Marsden)
• 1981 Line Up (Graham Bonnett)
• 1982 Gone Troppo (George Harrison, "Circles")
• 1982 Octopus (Cozy Powell)
• 1984 About Face (David Gilmour)
• 1985 Wind In The Willows (Eddie Hardin & Zak Starkey)
• 1986 Detroit Diesel (Alvin Lee, "Ordinary Man", "Let's Go")
• 1989 Super Drumming Folge 1 & 2 (Pete York)
• 1990 The Earthquake Album (Rock Aid Armenia, "Smoke On The Water '90")
• 1990 About Love And Life (Vicki Brown, "We Are One")
• 1990 April Moon (Sam Brown, "Contradictions")
• 1992 Cherkazoo & Other Stories (Ian Gillan)
• 1992 Wind In The Willows - A Rock Concert (Eddie Hardin & Zak Starkey)
• 1992 The Drums Are Back (Cozy Powell, "The Rocket", "The Legend Of The Glass Mountain")
• 1992 Zoom (Alvin Lee, "Real Life Blues", "Wake Up Moma")
• 1994 Carnival Of Light (Ride, "Moonlight Medicine")
• 1994 How Does It Feel To Feel (Ride, EP, "Journey To The End Of Universe")
• 1995 Still A Few Pages Left (Eddie Hardin & Pete York)
• 2002 Brainwashed (George Harrison, "Brainwashed")
• 2003 Bluesheart (Miller Anderson)
• 2005 Legends Of Rock - 50 Jahre Rock (CD/DVD, koncert dla tv ZDF z 2004 r.)
• 2005 Min Jul (Maria Arredondo, aranże)
• 2006 Live At Abbey Road 2000 (Tony Ashton & Friends, CD/DVD)

[edytuj] Muzyka filmowa

• 1971 The Last Rebel
• 1984 The Country Diary of an Edwardian Lady (serial TV)
• 1984 Vivre pour survivre
• 1987 Overdose
• 2000 Calling the Wild (film tv)

 To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z muzyką rockową. Jeśli możesz, rozbuduj go.