Błona odblaskowa

Z Wikipedii

Błona odblaskowa, makata odblaskowa (tapetum lucidum) - odbijająca światło warstwa w oku wielu gatunków zwierząt kręgowych. Błona odblaskowa jest położona pomiędzy blaszką naczyniową a blaszką naczyń włosowatych. Zbudowana - w zależności od gatunku - z delikatnych włókien kolagenowych (błona odblaskowa włóknista - tapetum lucidum fibrosum) lub z komórek zawierających kryształy guaniny (błona odblaskowa komórkowa - tapetum lucidum cellulosum). Odbite od nich światło kierowane jest do fotoreceptorów, przez co zwiększa się skuteczność widzenia w warunkach słabego oświetlenia.

Błona odblaskowa powoduje charakterystyczne świecenie oczu w ciemnościach. Zabarwienie od niebieskiego, przez zielononiebieskie do żółtozielonego. Błona odblaskowa występuje przede wszystkim u gatunków prowadzących nocny lub podwodny tryb życia, m.in. u kotowatych, spodoustych i niższych naczelnych. Wśród ptaków ma ją struś i sowy^[1].

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

[edytuj] Zobacz też

• narząd świetlny