Ba Maw

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Ba Maw (ur. 8 lutego 1893 - zm. 29 maja 1977) - birmański prawnik i polityk.

W 1924 r. uzyskał doktorat nauk humanistycznych na uniwersytecie w Bordeaux we Francji. Za czasów panowania brytyjskiego w Birmie sprawował funkcję premiera, jednak w 1940 r. został aresztowany za krytyczne wobec Wielkiej Brytanii wystąpienia publiczne. Po zajęciu Birmy przez Japończyków w 1942 r. został przez nich mianowany głową państwa, narodowym przywódcą birmańskim. Wtedy też rozpoczął negocjacje zamierzające do uznania Birmy za niepodległe państwo. Jego stosunki z Japonią nie układały się jednak najlepiej. Ostatecznie w VIII 1943 r. Birma uzyskała niepodległość i dysponowała własnymi siłami zbrojnymi (Birmańska Armia Narodowa), chociaż w kraju pozostała okupacyjna armia japońska. Wówczas Ba Maw wypowiedział wojnę USA i Wielkiej Brytanii. Gdy w 1944 r. wojska brytyjskie wróciły do Birmy, Ba Maw zszedł do podziemia, gdzie powołał do życia Naczelną Radę Obrony, organizując walkę zbrojną przeciwko Brytyjczykom. Schwytany, został osadzony przez Amerykanów w więzieniu Sugawo w Tokio (w okresie od XII 1945 r. do VII 1946 r.). Po zwolnieniu utworzył Partię Wielkiej Birmy (Maho Bama) i stał na jej czele aż do ponownego uwięzienia w VIII 1947 r., tym razem z rozkazu birmańskiego rządu gen. U Nu. Po wyjściu na wolność w VII 1948 r. nadal zajmował się polityką. Podobno w 1957 r. wycofał się z czynnej działalności politycznej, jednak w V 1966 r., za rządów gen. Ne Wina, nie uniknął aresztowania i uwięzienia. Dalsze losy Ba Mawa nie są znane.