Bakteryjne zapalenie pochwy

Z Wikipedii

	Inne stany zapalne pochwy i sromu
()
ICD-10:	N76.
N76..0 {{{X.0}}}
N76..1 {{{X.1}}}
N76..2 {{{X.2}}}
N76..3 {{{X.3}}}
N76..4 {{{X.4}}}
N76..5 {{{X.5}}}
N76..6 {{{X.6}}}
N76..7 {{{X.7}}}
N76..8 {{{X.8}}}
N76..9 {{{X.9}}}

Bakteryjne zapalenie pochwy (waginoza bakteryjna, ang. bacterial vaginosis, BV) - jedna z najczęstszych infekcji pochwy i sromu. Zaburzona zostaje mikroflora pochwy, gwałtownie mnożą się bakterie beztlenowe (np. Gardnerella vaginalis, Prevotella spp., Mycoplasma hominis, Mobiluncus spp.), obniżona jest liczba pałeczek Lactobacillus i pH pochwy wzrasta powyżej normy (powyżej 4,5, a nawet w skrajnych przypadkach do 7,0).

Zasadniczą przyczyną waginozy bakteryjnej są zaburzenia w obrębie mikroflory bakteryjnej pochwy, między innymi brak pochwowych pałeczek kwasu mlekowego odpowiedzialnych za odpowiednie pH pochwy (3,8–4,2).

Czynnikami zwiększającymi ryzyko zakażenia są, podobnie jak w przypadku zakażeń grzybiczych (kandydozy pochwy): wielu partnerów seksualnych, nieprawidłowo pojmowana higiena osobista (zwłaszcza irygacje pochwy naruszające mikroflorę), przebyte zabiegi ginekologiczne, czy wewnątrzmaciczna wkładka antykoncepcyjna. Na BV częściej zapadają również kobiety palące papierosy.

[edytuj] Objawy bakteryjnego zapalenia pochwy

Najczęstszym objawem są upławy – białawe lub szarawe, o wyraźnym, nieprzyjemnym rybim zapachu, czasami towarzyszy im świąd lub podrażnienie.

Często jednak chorobie nie towarzyszą żadne objawy, dlatego w diagnostyce BV pomocny jest test pH pochwy; prawidłowe pH pochwy jest kwaśne i oscyluje pomiędzy 3,8 a 4,2.

[edytuj] Leczenie

W leczeniu waginozy bakteryjnej najczęściej stosuje się leki miejscowe i antybiotyki, takie jak klindamycyna czy metronidazol. Dodatkowo – zwłaszcza w przypadku zastosowania antybiotykoterapii - w celu odbudowania prawidłowej flory bakteryjnej pochwy należy w leczeniu zastosować preparat zawierający bakterie Lactobacillus (działanie ginekologiczne mają szczepy Lactobacillus rhamnosus GR-1 oraz Lactobacillus fermentum RC-14).

Nie leczona waginoza bakteryjna może prowadzić do poważniejszych powikłań – zapalenia narządów miednicy mniejszej, zapalenia cewki moczowej, a także większej podatności na zakażenie wirusem HIV. W skrajnych przypadkach nie leczone bakteryjne zapalenie pochwy może być przyczyną bezpłodności.

[edytuj] Bibliografia

• Piotr Kochan: Wybrane schorzenia dróg moczowo-płciowych kobiety i leczenie wg CDC. Kryteria WHO/FAO dla probiotyków i ich zastosowanie w ginekologii w świetle najnowszych badań. Gin. Prakt. 87, 6, 11-18 (2005).
• Wytyczne postępowania w bakteryjnej waginozie. Medycyna Praktyczna Ginekologia i Położnictwo 2003/05 za: Philip Hay, Clinical Effectiveness Group (Association for Genitourinary Medicine and the Medical Society for the Study of Venereal Diseases): K. Radcliffe (chairman), I. Ahmed-Jushuf, J. Welch, M. Fitzgerald, J. Wilson: AGUM/MSSVD national guideline for the management of bacterial vaginosis.
• Tomasz F. Mroczkowski (red.) Choroby przenoszone drogą płciową. PZWL 1998, ISBN 83-200-2152-9.