Berlin Zoologischer Garten

Z Wikipedii

Berlin Zoologischer Garten
Pociąg na Dworcu Zoo
Dane podstawowe
Liczba peronów	2 + 1 SKM + 2 metra
Liczba krawędzi peronowych	4 + 2 SKM + 4 metra
Kasy	tak
Przejście podziemne	jest
Historia
Data budowy	1882
Linie przechodzące przez stację
Linia wiaduktowa (kolej regionalna i dalekobieżna)
Linia wiaduktowa (kolej miejska)
Linia metra U2
Linia metra U9

Zoologischer Garten
(U2)
Poprzednia stacja	Wittenbergplatz
Następna stacja	Ernst-Reuter-Platz
Oddanie do użytku	11 marca 1902

Zoologischer Garten
(U9)
$Zdjęcie {{{nazwa_stacji}}}$
Poprzednia stacja	Hansaplatz
Następna stacja	Kurfürstendamm
Oddanie do użytku	11 marca 1902

Berlin Zoologischer Garten (niem. Berlin Ogród Zoologiczny), zwany popularnie Bahnhof Zoo czyli Dworcem Zoo - berliński dworzec kolejowy obsługujący pociągi regionalne, a w latach 1882-2006 również połączenia dalekobieżne.

Dworzec powstał jako część trasy kolei estakadowej w 1882 w sąsiedztwie berlińskiego Zoo przy Hardenbergplatz, który znajdował się wówczas na granicy Berlina i Charlottenburga. W 1902 powstał w pobliżu położony około 5 m pod powierzchnią terenu dworzec linii metra (dzisiejszej U2). W latach 1934-1940 dworzec kolejowy został gruntownie przebudowany, rozbudowano go wówczas z dwóch do trzech peronów (położony najdalej na północny zachód stanowił przystanek szybkiej kolei miejskiej S-Bahn).

W czasie podziału miasta przez Mur Berliński 13 sierpnia 1961 stał się najważniejszym dworcem Berlina Zachodniego, mimo że posiadał tylko dwa perony, nie licząc peronu kolei miejskiej. Był to jeden z typowych dla Berlina przejawów nienaturalnego podziału miasta. Jeszcze w sierpniu 1961 otworzono przebiegającą z południa na północ linię metra G (dziś U9), a na niej przystanek koło Dworca Zoo. Na Hardenbergplatz przed dworcem powstał największy dworzec autobusowy Berlina, używany jednak jedynie przez autobusy miejskie.

W latach 70. i 80. tylne wyjścia dworca położone przy Jebensstraße stały się miejscem, w którym zbierali się narkomani oraz młodociane uliczne prostytutki. Książka My, dzieci z dworca ZOO Christiany F. przedstawiała codzienność środowiska narkomanów z dworca. W końcu lat 80. rygorystyczne kontrole policyjne spowodowały, że narkomani przenieśli się w inne miejsca. Mimo wszystko okolice dworca pozostały schronieniem dla bezdomnych, przede wszystkim sąsiadujące z nim wiadukty drogowe. Zwłaszcza turyści uskarżali się na nieprzyjemne warunki panujące na stacji. W 1991 dworzec zainspirował irlandzką grupę rockową U2 do napisania piosenki Zoo Station.

Dworzec Berlin Zooologischer Garten w 2004

Latem 2005 szef kolei niemieckich, Hartmut Mehdorn, ogłosił, że od 28 maja 2006 pociągi dalekobieżne nie będą się zatrzymywały na Dworcu Zoo. Mimo wielu protestów ze strony mieszkańców, przedsiębiorców i lokalnych polityków z zachodniej części Berlina 6 lipca 2005 przedstawiono ostateczny układ komunikacyjny grzyba kolejowego. Jedynie pociągi nocne szwajcarskiego przedsiębiorstwa CNL oraz wychodzące w kierunku wschodnim (do Rosji i na Ukrainę zatrzymują się na dworcu, a poza nimi jedynie pociągi regionalne i przyspieszone. Do grudnia 2006 z dworca korzystały ponadto pociągi dalekobieżne InterConnex firmy Connex. Według danych Deutsche Bahn przed otwarciem Dworca Głównego zatrzymywało się na Dworcu Zoo około 150 pociągów dalekobieżnych i około 230 regionalnych dziennie, a z dworca korzystało 200 tys. podróżnych. Po zamknięciu ruchu dalekobieżnego liczba podróżnych spadła do około 100 tys., również w ruchu regionalnym dworzec stracił na znaczeniu na rzecz Dworca Friedrichstraße.