Bernabé Ferreyra

Z Wikipedii

Bernabé Ferreyra (12 lutego 1909 – 22 maja 1972) - piłkarz argentyński, jeden z pierwszych zawodowych piłkarzy w argentyńskim futbolu którzy osiagnęli tak dużą popularność, że doprowadziła ona do powstania filmu biograficznego.

Ferreyra urodził się w mieście Rufino leżącym w prowincji Santa Fe. W 1927 roku, jeszcze w czasach ligi amatorskiej, rozpoczął grę w klubie Tigre (uprzednio od 1919 roku szkolił się w trzecioligowym wtedy klubie Jorge Newbery z miasta Junín). W 1932 roku przeszedł za niebotyczną wtedy sumę 32 000 $ do River Plate, gdzie grał do końca swej kariery w 1939 roku.

W czasie swej kariery zyskał sobie dwa przydomki - moździerz z Rufino z powodu bardzo silnego strzału oraz La Fiera (co znaczy dziki zwierz).

W swojej karierze mierzący 172 cm i ważący 73 kg Ferreyra wraz z klubem River Plate trzykrotnie został mistrzem Argentyny - w 1932, 1936 i 1937. W roku 1932 zdobył 43 bramki i został królem strzelców (był wtedy najlepszym strzelcem w całej Ameryce Południowej). Grał w reprezentacji Argentyny, jednak nigdy nie zagrał w mistrzostwach świata. W Copa America zadebiutował w 1937 roku i od razu zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej. Jak się potem okazało - był to pierwszy i ostatni występ Ferreyry w tej imprezie.

Ferreyra jest jednym z nielicznych pikarzy zawodowych w historii Argentyny, który ma średnią liczbę goli w meczu większą od 1 (w 197 meczach zdobył 206 bramek). Jego sława strzelecka osiągnęła taki poziom, że gazeta Crítica wyznaczyła nagrodę dla bramkarza, który grając przeciwko Ferreyrze nie straci bramki.

W 1936 roku pojął za żonę Juanitę i miał z nią dwoje dzieci - Bernabé Daniela i Carlosa Alberto. Karierę piłkarską zakończył bardzo wcześnie - w wieku 29 lat.