Bernau

Z Wikipedii

Bernau

Herb miasta

Niemcy

03338

Powierzchnia

103.72 km²

Populacja (2005)
- liczba ludności
- gęstość

37,045
338 osób/km²

Położenie

52°40' N
13°35' E

Burmistrz

{{{burmistrz}}}

Tablice rejestracyjne

BAR

Strona internetowa miasta

Brama Kamienna i Wieża Głodowa

Bernau miasto w Niemczech w Brandenburgii, należące do powiatu Barnim, położone ok. 10 km od stolicy Niemiec – Berlina.

[edytuj] Rys historyczny

Pierwotnie obszar należał do założonego w 1123 biskupstwa w Lubuszy (Lebus) podporządkowanemu aż do połowy XVI wieku arcybiskupowi w Gnieźnie. Początki miasta sięgają XII wieku (1140), zanim założono w ok. 1230, miasto na planie zbliżonym do okręgu. Legenda mówi iż Albrecht Niedźwiedź zastał tu ludność która oferowała mu duże ilości piwa, wytwarzanego w prymitywnym browarze koło rzeki Panke. W zamian za to władca załozył gród. Dlatego też zostało prawnie zakazane zanieczyszczanie rzeki, wszelkimi ekskrementami. W XIV wieku miasto zostało silnie obwarowane, co poskutkowało obroną miasta m.in. przed Husytami w 1432. Aż do XVII w. Bernau był jednym z bogatszych ośrodków w Brandenburgii. Wojna trzydziestoletnia oraz epidemia dźumy spustoszyły miasto. W 1699 Fryderyk I Hohenzollern pozwolił Hugenotom na osiedlenie się w tym mieście. Ze źrodeł wiemy iż osiedliło się ok. 25 rodzin (rolnicy, rzemieślnicy, naukowcy i handlarze). W 1842 została przeprowadzona przez Bernau linia kolejowa łacząca Berlin ze Szczecinem, zaś w 1924 miasto otrzymało połączenie z berlińską S-Bahn – szybką koleją miejską. W 1930 w mieście została założona Wyższa Szkoła Generalna Związków Handlowych.

[edytuj] Zabytki

Z pierwotnych obwarowań zachowała się do dziś większość, kamiennych i ceglanych murów miejskich, kilka baszt (w tym ceglana Wieża Prochowa zwieńczoną blankami i stożkowym hełmem). Z trzech bram miejskich zachowała się do dziś Brama kamienna w której obecnie znajduje się muzeum miejskie. Została podwyższona w XV wieku, połączona z Wieżą Głodową murem ze strzelnicami.

Spośród obiektów w obrębie obwarowań najcenniejszym zabytkiem jest kościół NMP. Wzniesiony w 1516 jako ceglana, trójnawowa hala, trzeci na tym miejscu. Z poprzednich dwóch kościołów zachowały się fragmenty, w tym granitowy portal z 1230 roku. Wnętrze nakryte sklepieniami gwiaździstymi i sieciowymi (wsparte na filarach z których każdy przybiera odmienną formę) kryje cenne dzieła sztuki doby późnego gotyku, oraz renesansu. Ołtarz główny – późnogotycki poliptyk z rzeźbioną sceną Koronacji NMP oraz malowanymi wątkami hagiograficznymi. Skrzydła malowane prawdopodobnie namalował Lucas Cranach Starszy. Rzeźby Grupy Ukrzyżowania umieszczone na belce tęczowej pochodzą z 1520 roku, zespół późnogotyckich rzeźb (m.in. relief ze sceną Ogrojca), oraz tabernakulum z XV wieku. Drewniana chrzcielnica pochodzi z 1609 r. W prezbiterium umieszczone są drewniane XVII-wieczne stalle.

W pobliżu nieistniejącego dziś XV-wiecznego szpitala znajduje się późnogotycka kaplica pw. Św. Jerzego. Zachowała się w całości jego architektura, ponadto we wnętrzu znajduje się krucyfiks oraz rzeźby Marii i Św Jana, z początku XVI stulecia.

Ponadto cennym zespołem są budynki o konstrukcji szkieletowej, wśród nich tzw. Domek Kantora z XVII wieku oraz zabudowa m.in. przy Tuchmacher – i Berliner Straße – głownie XVIII-wieczna.

Budynek Wyższej Szkoły Generalnej Związków Handlowych zaprojektował w r. 1928, w duchu Bauhausu szwajcarski architekt Hannes Meyer.