Bersalierzy
Z Wikipedii
Bersalierzy (wł. Bersaglieri) – formacja włoskiej lekkiej piechoty zmechanizowanej[1], której początki sięgają 1836 roku.
Spis treści |
[edytuj] Historia bersalierów
Pierwowzorem tej formacji byli strzelcy z Piemontu (wł. Cacciatori).
Bersalierzy brali udział w wojnie krymskiej oraz w obu wojnach światowych. Do 1883 sformowano 12 pułków bersalierów. Podczas I wojny światowej ich liczba wzrosła do 21.
W czasie II wojny światowej pułki te zasilały zarówno dywizje piechoty, dywizje pancerne jak i brygady pancerne.
W latach 1975-1991 istniały samodzielne bataliony bersalierów. Później przywrócono strukturę pułkową, jednak pułki te mają teraz faktycznie siłę batalionową.
Bersalierzy nadal są wysyłani w "zapalne miejsca" – na Bałkany, do Somalii a nawet do Iraku. Aktualnie w armii włoskiej istnieje 6 pułków tej formacji:
- 1 Pułk Bersalierów,
- 3 Pułk Bersalierów,
- 6 Pułk Bersalierów,
- 7 Pułk Bersalierów,
- 8 Pułk Bersalierów,
- 11 Pułk Bersalierów.
Przypisy
- ↑ Nie mylić z piechotą zmotoryzowaną.
[edytuj] Literatura
- Laurent Mirouze: Infanteristen des Ersten Weltkriegs. Verlag Karl-Heinz Dissberger, Düsseldorf 1990, ISBN 3-924753-28-8.
- Laurent Mirouze: Infanteristen des Zweiten Weltkriegs. Verlag Karl-Heinz Dissberger, Düsseldorf 1990, ISBN 3-924753-27-X.