Bezoar

Z Wikipedii

Bezoar - kulisty twór powstający w żołądkach (czepcu i żwaczu) przeżuwaczy przez nagromadzenie niestrawionych resztek pokarmu oraz włókien roślinnych i włosów (sierści), zwłaszcza zlizywanych przez zwierzę podczas linienia. Zwykle ma wielkość orzecha, przy większej ilości lub rozmiarze może wywołać u zwierzęcia niedrożność układu pokarmowego. Występuje zawsze u lamy i kozy bezoarowej, częsty także u innych przeżuwaczy.

Bezoary były w średniowieczu uważane za talizmany, przypisywano im właściwości magiczne i lecznicze (używane były jako odtrutki). Mają silny zapach zbliżony do piżma.

Wyjątkowo zdarza się, że bezoary tworzą się w żołądku człowieka. Są uważane za objaw chorobowy i usuwa się je podając środki przeczyszczające lub operacyjnie. Patologiczne zjadanie włosów to trichofagia.

Termin łowiecki - u jelenia szlachetnego - substancja zapachowa wydzielana przez rowki łzowe.