Biała supremacja

Z Wikipedii

Biała supremacja (ang. white supremacy) - ruch uznający białą rasę za wyższą niż ludy należące do innych ras i mniejszości. Członkowie określają niekiedy ruch mianem White Pride lub White Power.

Spis treści

1 Ideologia
2 Rozprzestrzenienie
3 Przemoc
4 Organizacje wyznające białą supremację
5 Przypisy
6 Zobacz też:
7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Ideologia

Biali supremacjoniści sprzeciwiają się gwałtownie mieszaniu ras, szczególnie międzyrasowym małżeństwom. Utrzymywanie "czystości krwi" jest podstawowym dogmatem tego ruchu. Podtrzymują także tezę o intelektualnej, etycznej i duchowej niższości Azjatów, Latynosów, Murzynów, Semitów i homoseksualistów. Niektórzy stwierdzają, że nie zamierzają szkodzić nie-białym, lecz dążą jedynie do utrzymania czystości genetycznej. Niektóre grupy supremacjonistyczne, szczególnie w krajach niemieckojęzycznych, aktywnie występują jako nazistowskie - zbiorczo określa się je mianem neonazistów.

W Stanach Zjednoczonych ruchy białych supremacjonistów są niekiedy powiązane z chrześcijańskimi fundamentalistami, aczkolwiek większość tych ostatnich zdecydowanie odcina się od nich, uważając ruchy supremacjonistów za niechrześcijańskie. Niektórzy supremacjoniści uważają przemoc za uzasadnioną metodę wspierania swojej sprawy. Charakterystyczną cechą jest w nich także męskie przywództwo.

Pewne grupy określają się mianem odynistów. Supremacjonistyczna wersja odynizmu ma niewiele wspólnego z Christian Identity, ale istnieje jedno kluczowe podobieństwo: odynizm zakłada dualizm - podobnie jak Christian Identity - jeśli chodzi o podział uniwersum na dwa światy, białych i czarnych (czyli nie-białych). Najbardziej fundamentalna różnica między tymi dwiema ideologiami polega na tym, że odyniści są ruchem neopogańskim^[1].

Wiele grup supremacjonistycznych nie jest związanych z doktrynami religijnymi. Grupy te, jak American Nazi Party, są raczej motywowane politycznie, a nie religijnie. Ku Klux Klan (KKK), jedna z najbardziej znanych grup rasistowskich w USA, proponuje segregację rasową, która nie jest oparta na motywacji religijnej.

[edytuj] Rozprzestrzenienie

Grupy białych supremacjonistów istnieją w większości krajów o znaczącym udziale białej ludności, łącznie ze Stanami Zjednoczonymi, Europą, częściami Ameryki Łacińskiej, Australią i Afryką Południową. Jednak we wszystkich tych miejscach ich poglądy są podzielane przez zdecydowaną mniejszość ludności, a aktywne członkostwo jest śladowe.

Wojownicze stanowisko reprezentowane przez niektóre grupy spowodowało, że są one dokładnie obserwowane przez organy egzekwujące przestrzeganie prawa. W niektórych krajach europejskich, które niedawno doświadczyły skutków takich poglądów, zwłaszcza w czasie drugiej wojny światowej, grupy białych supremacjonistów są zakazane przez rozmaite przepisy, jak prawo zabraniające głoszenia nienawiści czy prawo zakazujące istnienia organizacji sprzeciwiających się w zasadniczy sposób istnieniu wieloetnicznego, wielorasowego i demokratycznego społeczeństwa.

[edytuj] Przemoc

National Alliance jest prawdopodobnie najbardziej znaną organizacją dzięki swojemu byłemu przywódcy, Williamowi Pierce'owi, który był jedną z najbardziej rozpoznawanych postaci ruchu białych separatystów (National Allaince określa sama siebie mianem organizacji separatystycznej, a nie supremacjonistycznej). Pierce napisał The Turber Diaries i prowadził program radiowy American Dissident Voices. Dzięki nim Pierce zapewnił swoim zwolennikom ideologiczne i praktyczne przygotowanie do popełniania aktów przemocy. Retoryka tych grup w dużej mierze naśladuje retorykę Adolfa Hitlera, zarówno co do treści, jak i ideologii politycznej. Religia Pierce'a, kosmoteizm, była przeniknięta ideami "rasowej czystości" i eugeniki. W 1997 roku Pierce stwierdził:

"W ostatecznym rozrachunku musimy się odseparować od Czarnych i innych nie-białych, i trzymać się na osobności, niezależnie od tego, czego to będzie od nas wymagać. Musimy to zrobić nie dlatego, że nienawidzimy Czarnych, lecz dlatego, że nie będziemy mogli przeżyć, jeśli pozostaniemy z nimi zmieszani. I nie będziemy mogli przeżyć, jeśli pozwolimy Żydom i innym zdrajcom pozostać wśród nas i powtarzać akty zdrady. W końcu musimy ich dopaść i pozbyć się ich."

The World Church of the Creator (Światowy Kościół Twórcy), obecnie zwany Creativity Movement, jest przykładem przemocy dokonywanej przez białych supremacjonistów w celu wywołania wojny ras. Ben Klassen, założyciel Bohaterskiej organizacji, wierzył, że w jego religii jest tylko jedna rasa. Poza głównym punktem wiary, jego ideologia jest podobna do ideologii wielu grup Christian Identity w swoim przekonaniu, że w rządzie federalnym, międzynarodowej bankowości i mediach istnieje żydowski spisek. Uważają one, że musi nastąpić RAHOWA (RAcial HOly WAr - Święta Wojna Rasowa), aby usunąć ze świata Żydów i inne "błotne" rasy. We wczesnych latach 90. nastąpił dramatyczny wzrost liczebności tej grupy, wskutek narastającej wiary w Apokalipsę i przekonania, że nadciąga RAHOWA. W 1996 roku Matthew Hale, który stał się znany przez to, iż odmówiono mu przyznania licencji na praktykowanie prawa, został nowym przywódcą Kościoła Stworzyciela. Hale dokonał wielu zmian w ugrupowaniu, zmieniając nazwę na Światowy Kościół Stworzyciela, aby nadać mu pozór światowego zasięgu.

Ostatnie zdarzenia pokazały chęć członków do uczestniczenia w aktach przemocy. Członkowie Kościoła z południowej Florydy są podejrzewani o szereg pobić na tle rasowym. Czterech członków zostało też skazanych za pobicie i obrabowanie żydowskiego właściciela sklepu z wideo - prawdopodobnie usiłowali zdobyć pieniądze.

Wielu wierzy w konieczność stania się męczennikami. Przykładowo, Robert Mathews, przywódca The Order, zginął w starciu ze stróżami prawa. Podobnie, William King znajdował upodobanie w tym, że zostanie skazany na karę śmierci za zamordowanie Jamesa Byrda.