Bill Haast
Z Wikipedii
William E. "Bill" Haast (ur. 1910 w Peterson, New Jersey) – dyrektor Miami Serpentarium Laboratories (okolice Punta Gorda w stanie Floryda) gdzie zajmuje się pobieraniem jadu od bardzo niebezpiecznych węży. Od roku 1948 serpentarium to stało się atrakcją dla turystów. Haast pobierał bezpośrednio ze szczęk żywego gada jad. W ciągu swojej kariery został ugryziony koło 170 razy przez różne gatunki jadowitych węży i jest pod tym względem rekordzistą.
[edytuj] Wczesne lata
Bill Haast urodził się w stanie New Jersey w miejscowości Petreson w 1910 roku. Po raz pierwszy zainteresował się wężami w harcerstwie w wieku 10 lat został po raz pierwszy w życiu ukąszony przez węża a w wieku 11 schwytał pierwszego swojego węża. Później zaczął hodować węże w domu mimo początkowego sprzeciwu jego matki. W wieku 15 lat zaczął pobierać od węży jad. Mimo tego swoją edukacje skończył w wieku 16 lat z racji tego że nie był dobrym uczniem. W wieku 19 lat zaczął się szkolić u poskramiacza węży od 30 roku życia regularnie przyjmuje jad węży dożylnie.
William Haast wrócił do domu swojej matki która wynajmowała dom nad jeziorem tutaj poznał się ze swoją pierwszą żoną Ann. Z którą uciekł na Florydę. Tam zaczął realizować swoje marzenia o chwytaniu dziko żyjących węży. Gdy jego żona była w ciąży. Haast stracił pracę i był ścigany przez urzędy podatkowe więc postanowił ponownie wrócić do New Jersey Studiował tam 4 lata w instytucie lotnictwa gdzie uzyskał certyfikat z którym wyruszył do Miami by pracować w liniach lotniczych Pan American Pracował tam w czasie II wojny światowej. Podczas służby latał m.in. do Afryki Azji Południowej Ameryki, skąd przywiózł swoją pierwszą kobrę.
[edytuj] Serpentarium
W 1946 roku Bill Haast uzbierał w końcu środki finansowe i zaczął budowę serpentarium. Stało się to powodem rozwodu z Ann. Kupił w tym celu kawałek ziemi przy Drodze nr 1 na południu Miami. Poznał tam i poślubił Claritę Matthews.. Swoje serpentarium otworzył w końcu 1947 roku. Początkowo on jego żona i Bill junior byli jedynymi pracownikami tego serpentarium ale Bill junior stracił zainteresowanie wężami i odszedł. na skutek kilkukrotnego pogryzienia przez węże. Mimo to Haast stale ulepszał serpertarium. Do 1965 roku zamieszkało tam koło 500 węży które trzymał w 400 klatkach. Od węży pobierał jad od 70 do 100 razy dziennie od 60 gatunków węży. Zawsze robił to przy publiczności chwytał węże patrząc im prosto w oczy a następnie pobierał jad który zamykany był w różnych fiolkach. Niedługo potem Bill Haast zaczął eksperymentować ze wstrzykiwaniem jadu kobry indyjskiej i kobry królewskiej jako szczepionki na ich ukąszenie. Szczepionka zadziałała gdyż Haast gdy został ugryziony przez węża ale mimo to tylko spowolniła działanie jadu gdyż został zabrany do szpitala na kilka dni. Po kilkunastu dawkach jadu węża jego krew sama stała się antidotum na jego ukąszenie. W 1950 roku został ugryziony przez kobry koło 20 razy, a w 1962 roku pierwszy raz ugryzła go kobra królewska. W swoim życiu przeżył także ukąszenie zielonej mamby. Jego krew nie raz ratowała życie ludziom ukąszonym przez węże kiedy nie było innego środka przeciw ukąszeniom. Jako pierwszy naukowiec dostarczył także jad węża do badań nad leczeniem polio co zaowocowało szczepionką która weszła do użytku w 1955 roku. William Haast zawsze podkreśla że pobiera jad bezpośrednio ze szczęk gada gdyż nie można wyprodukować go syntetycznie.
