Bioenergoterapia

Z Wikipedii

Hasło opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne z aktualną wiedzą medyczną.

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: potrzeba jeszcze trochę NPOV i wyjaśnienia wykluczających się fragmentów.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Bioenergoterapia - kontrowersyjna, sprzeczna z wiedzą medyczną metoda terapeutyczna, w której środkiem leczniczym ma być oddziaływanie bliżej nieokreśloną "bioenergią" przez terapeutę na pacjenta.

W Polsce istnieją dwie grupy zawodowe bioenergoterapeutów skupione przy:

Cechu Rzemiosł Różnych oraz
Zakładach Doskonalenia Zawodowego.

Obie instytucje przyznają sobie prawo potwierdzania umiejętności do wykonywania zawodu bioenergoterapeuty.

Bioenergoterapeuci zrzeszeni są w Polskim Stowarzyszeniu Bioenergoterapeutów „BIOPOL” (Zarejestrowane w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie, VIII Ns Rej. 744/89)

[edytuj] Założenia

Bioenergoterapia uznaje wyższość ducha nad materią. Istotą bioenergoterapii jest badanie oraz korygowanie, koncentracją myśli bioenergoterapeuty, bioenergii w organizmach żywych. Według zwolenników bioenergoterapii od stanu bioenergii bezpośrednio zależy stan zdrowia. Zgodnie z polskim ustawodawstwem bioenergoterapeuci nie leczą, lecz "korygują" pola bioenergii w organizmie.

[edytuj] Opinie

[edytuj] Zdanie zwolenników

Współczesnym bioenergoterapeutom stawia się wymagania co do znajomości elementarnych podstaw z różnych dziedzin nauki akademickiej: fizyki, chemii, biologii, medycyny klasycznej, psychologii, oraz z zakresu naturo terapii, masażu.

Zarzut medycyny oficjalnej pod adresem bioterapii często brzmi: chory, mając nadzieję na szybkie i bezbolesne wyleczenie przez szarlatana, nie zwraca się do lekarza, lub zwraca się do niego zbyt późno, kiedy choroba jest już zadawniona.

Bioterapeuci wychodzą oni z założenia, że medycyna akademicka nie ma uznania w oczach niektórych osób chorych, dlatego też chorzy szukają pomocy tam, gdzie wydaje im się, że mogą ją znaleźć. Często jest to zarówno gabinet bioterapeuty jak i lekarski. Według opinii zwolenników bioenergoterapii klienci bioterapeutów to w pierwszym rzędzie chorzy na choroby chroniczne, którym lekarze już dawno nie są w stanie pomóc.

Znane wypadki uzdrowień pod wpływem bioterapii medycyna akademicka często i jednoznacznie wyjaśnia jako wynik autosugestii lub masażu cieplnego, który działa jak placebo. Można więc powiedzieć, że bioenergoterapeuci są w pewnym sensie mistrzami wywoływania naturalnego uzdrowienia tym rzekomym placebo - skoro według ich pacjentów przynosi to wynik i jest zdrowsze od chemii.

[edytuj] Zdanie przeciwników

Bioenergoterapii brak podstaw naukowych. Żadnemu bioenergoterapeucie nie udało się dotąd zdobyć nagrody miliona dolarów Randiego za zademonstrowanie zdolności parapsychicznych w kontrolowanym naukowo eksperymencie, co w opinii przeciwników dowodzi, iż bioenergoterapia jest nauką fałszywą.

Współczesnym bioenergoterapeutom nie stawia się żadnych, potwierdzanych rzetelnymi egzaminami wymagań co do znajomości elementarnych podstaw z zakresu nauki akademickiej: biologii, medycyny klasycznej, psychologii, a nawet z naturoterapii czy masażu.

Obecnie każdy sprzedający swą "bioenergię" posiada na ścianie rozliczne dyplomy i tytuły. Bioenergoterapeuci przyznają sobie takie tytuły jak "mistrz bioenergoterapii klasy międzynarodowej" czy "dyplomowany kosmolog".

[edytuj] Bibliografia

Jerzy Strączyński "OD SZAMANIZMU DO BIOTERAPII. Praktyka i filozofia uzdrawiania", Centrum "REA", 2007, Warszawa
Richard Gordon "Polarity - praktyczna bioenergoterapia", Towarzystwo Psychotroniczne, 1986, Warszawa
Jacek Indelak "Rzeczy dziwne, siły tajemne: psychotronika i bioenergoterapia", "Cypniew", 1991, Łódź
Ryszard Ulman "Bioenergoterapia praktyczna", IWZZ, 1991, Warszawa
Ryszard Ulman "Kapłani, królowie, magnetyzerzy i bioenergoterapeuci: ABC bioenergoterapii", Pracownia Bioenergoterapii, 1985, Warszawa