Bitwa o handel

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Bitwa o handel - wydarzenia z przełomu 1946 i 1949, wywołane z inicjatywy między innymi Hilarego Minca na kwietniowym plenum KC PPR 1946. Miało ono na celu ograniczenie i wyeliminowanie sektora prywatnego jako realnego zagrożenia dla odrodzenia się kapitalizmu.

W tym celu uchwalono trzy podstawy prawne z 2 czerwca 1947:

• w sprawie zwalczania drożyzny i nadmiernych zysków w obrocie handlowym,
• o obywatelskich komisjach podatkowych i lustratorach społecznych,
• o zezwoleniach na prowadzenie przedsiębiorstw handlowych i budowlanych.

Oprócz tego zapowiedziano zastąpienie sklepów prywatnych siecią Państwowych Domów Towarowych. Właścicielom sklepów, którzy zawyżali ceny groziło do 5 lat więzienia. Narzędziem władz w walce z przedsiębiorcami były m.in. koncesja, domiar oraz utrudnienia np. przy zakupie towarów w hurtowniach.

W trakcie "bitwy o handel" liczba prywatnych sklepów spadła z ponad 134 tys. w 1947 do około 78 tys. w 1949. Spowodowało to ogromne trudności w zaopatrywaniu ludności w towary codziennego użytku, gdyż przez cały czas likwidowano o wiele więcej prywatnych placówek niż powstawało nowych uspółdzielnionych.