Blacha elektrotechniczna

Z Wikipedii

Powierzchnia orientowanej (anizotropowej) blachy elektrotechnicznej z usuniętą powłoką izolacyjną

Blacha elektrotechniczna jest to specjalny rodzaj blachy o właściwościach materiału magnetycznie miękkiego.

Blachy takie produkuje się w różnych grubościach od 0.7 mm (blachy izotropowe) do 0.23 mm (blachy anizotropowe). Skład stopowy blachy elektrotechnicznej oraz technologia produkcji są zoptymalizowane tak, aby osiągnąć jak najlepsze parametry magnetyczne, jednak głównym składnikiem (powyżej 93%) jest żelazo. Jednym z głównych dodatków stopowych jest krzem, który zwiększa rezystywność blachy elektrotechnicznej, a także ułatwia wytwarzanie zorientowanej struktury polikrystalicznej, która znacznie poprawia anizotropowe własności magnetyczne blachy.

W tańszych izotropowych blachach elektrotechnicznych zawartość krzemu jest zazwyczaj niewielka (mniej niż 1 %) natomiast w blachach anizotropowych najczęściej jest to około 3 %. Zwiększanie zawartości krzemu powoduje nieznaczny spadek wartości nasycenia magnetycznego blachy elektrotechnicznej, ale głównym problemem jest znaczy wzrost twardości i kruchości, co powoduje trudności w obróbce mechanicznej. Zawartość krzemu 6.5 % jest pożądana z uwagi na niemal zerową magnetostrykcję takiej blachy. (Magnetostrykcja jest głównym powodem, dla którego wszelkie transformatory energetyczne emitują charakterystyczne buczenie.)

W przeciwieństwie do stali konstrukcyjnej, węgiel jest dodatkiem niepożądanym i jego zawartość jest redukowana do możliwie najniższych wartości.

[edytuj] Zobacz też

• Elektrotechniczna blacha izotropowa
• Elektrotechniczna blacha anizotropowa

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Największy producent blachy elektrotechnicznej w Polsce: http://www.stalprodukt.com.pl