Bob Tisdall

Z Wikipedii

Robert Morton Newburgh Tisdall (Bob Tisdall) (16 maja 1907, Nuwara Eliya, Cejlon, obecnie Sri Lanka - 27 lipca 2004, Nambour, Queensland, Australia), lekkoatleta irlandzki, mistrz olimpijski w biegu na 400 m przez płotki.

Pochodził z usportowionej rodziny, ojciec był biegaczem, matka uprawiała hokej na trawie i golf. Tisdall startował w kilku konkurencjach lekkoatletycznych, osiągając wartościowe rezultaty w pchnięciu kulą, skoku w dal i biegach płotkarskich sprinterskim i na 400 m; reprezentował Irlandię na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932, gdzie w biegu na 400 m przez płotki zdobył złoty medal. Uzyskany przez niego rezultat (51,7 s) był lepszy od rekordu świata, nie został jednak uznany, ponieważ Tisdall przewrócił jeden z płotków; dopiero po tym incydencie zmieniono zasady rejestracji rekordowych wyników w biegach płotkarskich. Medal Tisdalla był drugim złotem olimpijskim dla Irlandii; pierwsze mistrzostwo zdobył cztery lata wcześniej młociarz Pat O'Callaghan (w kilka godzin po sukcesie Tisdalla obronił swój tytuł, zdobywając kolejne złoto). W Los Angeles Tisdall startował również w dziesięcioboju, zajął w rywalizacji 8. miejsce.

W późniejszych latach mieszkał w RPA, Tanzanii i Australii, był członkiem sztafety niosącej ogień olimpijski do Sydney (2000).