Bodziszek czerwony

Bodziszek czerwony, bodziszek krwisty (Geranium sanguineum L.) - gatunek rośliny wieloletniej z rodziny bodziszkowatych. Występuje w Europie, Azji Mniejszej i na Kaukazie. W Polsce występuje na całym niżu, ale nie jest zbyt pospolity. W górach jest bardzo rzadki.

Kwiat i liść

Owoce

Łodyga: Łodyga wzniesiona lub ponosząca się, odstająco owłosiona. Wysokość 10-50 cm. Pod ziemią grube kłącze.
Liście: W zarysie okrągławe, do 5 cm średnicy. Dolne są dłoniasto 7-dzielne. Odcniki ostatniego rzędu są równowąskolancetowate, całbrzegie
Kwiaty: Wyrastają pojedynczo na odstająco owłosionych szypułkach. Mają średnicę 2,5 – 4 cm, kolor krwistoczerwony. Płatki korony wycięte, dwukrotnie dłuższe od kielicha, nitki pręcików równmiernie zwężają się. Kwitnie od maja do września. Kwiaty częściowo przedprątne, częściowo równoczesne, zapylane przez błonkówki i muchówki, albo samopylne ^[1].
Owoce: Rozłupka o ościach po dojrzeniu łukowato odginających się i ślimakowato zwijających.
Biotop: Występuje na kamienistych, suche zbocza, zarośla, widne lasy, słoneczne brzegi lasów. Preferuje lekko zasadowe gleby. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Geranion sanguinei ^[2]
Uwagi: Bardzo podobny do bodziszka błotnego, od którego różni się jedynie pojedynczymi kwiatami.

Roślina ozdobna. Jest uprawiany dla swoich pięknych kwiatów. Wymaga słonecznego lub półcienistego stanowiska, Nie potrzebuje gleby żyznej i próchnicznej, lubi gleby piaszczysto-gliniaste lub żwirowate o odczynie lekko zasadowym. Nadaje się także jako roślina okrywowa, ale pełne zwarcie osiąga dopiero po kilku latach. Raz posadzony rośnie przez wiele lat.

↑ Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973, s. 112.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.