Kłącze

Z Wikipedii

Kłącze (łac. rhizoma, ang. rhizome) - u roślin przekształcony, zwykle zgrubiały pęd podziemny, będący organem spichrzowym i przetrwalnikowym. Nie posiada liści - zamiast nich występują łuski. Nie posiada też ciałek zieleni. Magazynuje materiały zapasowe umożliwiające roślinie przetrwanie niesprzyjających wegetacji okresów, podczas których nie przeprowadza ona fotosyntezy. Pełni także drugą funkcję - służy do rozmnażania wegetatywnego. Pod ziemią (lub pod wodą u roślin wodnych) wyrasta przekształcona łodyga o skróconych międzywęźlach. Z węzłów kłącza wyrastają korzenie przybyszowe, a z pąków bocznych wyrasta pęd nadziemny i powstaje nowa roślina. Roślinami, które mają kłącze, są m.in.: szparag, konwalia, perz właściwy.

Kłącza występują głównie u bylin i zazwyczaj rosną poziomo pod powierzchnią podłoża, czasami skośnie. Rośliny posiadające kłącza zaliczane są do geofitów ryzomowych. Jest to najliczniejsza w gatunki grupa geofitów. Wzrost kłącza na długość odbywa się przez rozwój szczytowego pączka. Kłącze może być, podobnie jak łodyga pojedyncze, lub rozgałęzione.

Odmianą kłączy są rozłogi - tą nazwą określa się kłącza znajdujące się ponad powierzchnią ziemi.