Bolesław Lewicki

Z Wikipedii

Bolesław Włodzimierz Lewicki (ur. 28 sierpnia 1908 we Lwowie – zm. 23 lipca 1981 w Łodzi), polski teoretyk filmu, krytyk i pedagog, rektor Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi w latach 1968-1969.

Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, był współzałożycielem Lwowskiego Klubu Filmowego Awangarda (1932–1936), zrealizował 2 filmy etnograficzne.

Pisywał recenzje i uprawiał publicystykę filmową na łamach prasy lwowskiej (Słowo Polskie, Sygnały i in.). Organizował pokazy filmowe, lektoraty dla nauczycieli, zabiegał o wprowadzenie wiedzy o filmie do szkół. W czasie okupacji był więźniem obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Po wojnie kierował Studium Scenariuszowym dla Literatów (1948), którego uczestnikami byli m.in.: Tadeusz Borowski, Tadeusz Konwicki i Tadeusz Różewicz.

Od 1959 prowadził Zakład Wiedzy o Filmie powiązany z Katedrą Teorii Literatury na Uniwersytecie Łódzkim, a od 1970 był profesorem PWSF w Łodzi. Sprawował różnorakie funkcje (m.in. wiceprezes Stowarzyszenia Filmu Naukowego i przewodniczący Krajowej Rady Kin Studyjnych). W pracach naukowych interesował się głównie teorią filmu i psychologią odbioru, reprezentując ingardenowską orientację fenomenologiczną i traktując film w kategoriach dzieła przyliterackiego.

W 1988 r. Grzegorz Królikiewicz zrealizował film pełnometrażowy poświęcony Lewickiemu pod tytułem Wiesz, jak jest.

[edytuj] Ważniejsze prace

• Budowa utworu filmowego (1935)
• Teoria badań humanistycznych Juliusza Kleinera (1957)
• Film naukowy jako przekaz informacyjny (1962)

[edytuj] Wydawnictwa książkowe

• Wprowadzenie do wiedzy o filmie (1964)
• Scenariusz – literacki program struktury filmowej (1970)
• Wiesz, jak jest (1974, wspomnienia obozowe)