Bolesław Popowicz

Z Wikipedii

Bolesław Popowicz (ur. 2 września 1878 Waręż pow. Sokal - zm. 9 stycznia 1937 Lwów. Generał brygady Wojska Polskiego.

Ukończył na Uniwersytecie Lwowskim filozofię. Pracował jako nauczyciel i działał w Związku Strzeleckim. W1914 jako porucznik rezerwy armii austriackiej został powołany do służby, skierowany na front włoski i wkrótce ranny. Po wyleczeniu służył w 6 pułku piechoty Legionów Polskich - kapitan z listopada 1916. Po kryzysie przysięgowym odwołany z powrotem do armii austriackiej, walczył w Albanii, Czarnogórze i na Ukrainie. Działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.

Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. W okresie listopad 1918 - styczeń 1919 szef sztabu Grupy Operacyjnej płk. Norwid - Neugebauera, dowódca 24 pułku piechoty w walkach z Ukraińcami w Malopolsce Wschodniej. Krótko dowódca Okręgu Wojskowego Radom. Styczeń 1919 - sierpień 1920 dowódca batalionu, a potem 6 pułku piechoty Legionów. Na czele pułku walczył w wojnie bolszewickiej. Brał udział w zajęciu Kijowa. Pułkownik piechoty z 1 czerwca 1919. Sierpień 1920 - marzec 1921dowódca III Brygady Piechoty Legionów. Dowodząc brygadą walczył w obronie Warszawy i uczestniczył w walkach pościgowych nad Niemnem. Marzec 1921 - wrzesień 1926 dowódca piechoty dywizyjnej 1 Dywizji Piechoty Legionów, wrzesień 1926 - marzec 1928 dowódca 1 Dywizji Piechoty Legionów. Generał brygady z 1 stycznia 1927. W okresie marzec 1928 - październik 1935 dowódca Okręgu Korpusu VI Lwów. Po zwolnieniu stan spoczynku osiadł we Lwowie, gdzie zmarł. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

Odznaczenia: Virtuti Militari, Polonia Restituta, Krzyż Niepodległości, krzyż walecznych czterokrotnie, Krzyż Zasługi złoty.

[edytuj] Bibliografia

T. Kryska Karski S. Żurakowski Generałowie Polski Niepodległej wyd.: editions Spotkania Warszawa 1991 H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza Pruszków 2001