Borys Eliaszewicz

Z Wikipedii

Borys Eliaszewicz, ros. Борис Саадьевич Ельяшевич, kar. Berachia Izrael ben Saadia Eliaszewicz (ur. 26 marca 1881 w Poniewieżu, zm. 9 stycznia 1971 w Eupatorii) - karaimski działacz społeczny, starszy hazzan Eupatorii.

Urodził się w poniewieskiej społeczności karaimów, w 1892 roku rodzina wyjechała do Moskwy. Edukację świecką i religijną otrzymał w rodzinie, od ojca Saadii Siemienowicza. W 1895 roku na koszt gminy karaimskiej został wysłany do Eupatorii, gdzie uczęszczał na zajęcia w karaimskiej szkole duchownej im. Aleksandra II.

Po odbyciu służby wojskowej w armii rosyjskiej, rozpoczął pracę jako karaimski nauczyciel. Został wybrany starszym hazzanem eupatoryjskiej kienesy. Pracował z młodzieżą, założył pierwszy karaimski chór chłopięcy.

Po rewolucji październikowej znalazł się w Moskwie, gdzie prowadził negocjacje na temat ocalenia zbiorów biblioteki "Karaj-Bitikligi", która została upaństwowiona w 1929 roku.

Po II wojnie światowej powrócił na Krym, gdzie został ponownie hazzanem eupatoryjskiej kienesy (1946-58), po tym jak działalność religijna krymskich karaimów została odnowiona podczas okupacji niemieckiej (kienesa działała do 1959 roku).

Zmarł w 1971 roku, pochowano go na cmentarzu karaimskim w Eupatorii.