Borys Pimonow

Z Wikipedii

Borys Pimonow (ur. 27 października 1901 w Wilnie, zm. 1 grudnia 1961 w Millville w USA), staroobrzędowiec, rosyjski działacz społeczny i kulturalny oraz poseł na sejm II RP, z wykształcenia architekt, syn Arseniusza.

Ukończył Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Baterego w Wilnie i Wydział Budowlany Politechniki Warszawskiej.

Od 1919 roku sekretarz, a od 1927 przewodniczący Wileńskiej Gminy Wyznaniowej Staroobrzędowców.

W 1936 został wiceszefem Rady Naczelnej Kościoła Staroobrzędowego w RP.

Udzielał się w życiu społecznym i kulturalnym mniejszości rosyjskiej w Polsce. Od 1931 roku szefował Związkowi Rosyjskich Organizacji Mniejszościowych w Polsce.

Poseł na sejm III, IV i V kadencji (1930-39) z okręgów Święciany i Bracław.

W latach 1940-43 przebywał w majątku rodzinnym w Wiedniu. W 1943 roku powrócił na Litwę, gdzie wybrano go w Kownie przewodniczącym Rady Naczelnej Staroobrzędowców na Litwie.

W okresie II wojny światowej zaangażowany w negocjacje ze społecznością rosyjską odnośnie stworzenia proniemieckiego rządu antykomunistycznego, które zakończyły się fiaskiem.

Po 1945 roku na emigracji w USA, pochowany na lokalnym cmentarzu staroobrzędowców.

[edytuj] Źródła

• "Kto był kim w II Rzeczypospolitej", red. Jacek Majchrowski, Warszawa 1994
• "Polski Słownik Biograficzny"