Bronisław Rachwał
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Kpt. dypl. br. panc. Bronisław Rachwał, ps. "Glin", "Róża" vel Bronisław Janczarek, ur. 10 października 1907 w Wilkołazie, powiat Janów Lubelski, syn Franciszka i Wiktorii z d. Kotuła.
Po maturze uzyskanej w gimnazjum kraśnickim, od 1929 r. był w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, od 1930 w szkole Pochorążych Kawalerii, którą ukończył w 1932 r., promowany do stopnia podporucznika. Przydzielony został do 27 Pułku Ułanów Króla Stefana Batorego w Nieświeżu. W latach 1936-1937 na kursie broni pancernej w Modlinie i w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej w Modlinie (1937-1939). Odbył próbny kurs do Wyższej Szkole Wojennej w Rembertowie (1939).
W kampanii wrześniowej 1939r. w XXXVI dywizjonie pancernym oraz V batalionie zapasowym. 20 września przekroczył granice węgierską i przez Jugosławię i Włochy przybył 9 października do Francji. Tam przydzielony do 1. pułku specjalnego, gdzie był dowódcą kompanii motorowej, następnie w I batalionie czołgów (zastępca kompanii) i II batalionie czołgów, jako zastępca dowódcy, z którym odbył kompanię francuską 1940 r. (X Brygada Kawalerii Pancernej).
Po kapitulacji, z St.-Jean-de-Luz ewakuował się do Liverpoolu. Tam przydzielony został do II batalionu czołgów. Ukończył I kurs na obczyźnie Wyższej Szkoły Wojennej (styczeń - maj 1941). Od 5 kwietnia 1941 do 8 lipca 1942 r. przydzielony do Sztabu Naczelnego Wodza, gdzie pełnił funkcję referenta Wydziału Organizacyjno-Wyszkoleniowego. Zgłosiwszy się do służby w kraju, przeszedł szkolenie konspiracyjne ze specjalnością dywersji. Zaprzysiężony 1 kwietnia 1942 w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza (Londyn). Mianowany kapitanem ze starsz. 1 stycznia 1943.
W nocy z 16/17 września 1943 (operacja lotnicza "Neon 1", ekipa 31) odbył skok na placówkę odbiorczą "Garłuch", położoną 8 km na północny zachód od Wyszkowa, w powiecie pułtuskim. Był to drugi lot tej ekipy. W nocy z 9/10 września 1943r. samolot nie odnalazł placówki (pomylił kierunek).
Przydzielony do Oddziału III Komendy Głównej Armii Krajowej-Wydział Broni Szybkich, gdzie był referentem wyszkolenia w dziale broni pancernej. W Powstaniu Warszawskim pełnił funkcję oficera operacyjnego w Sztabie Obwodu Śródmieście (d-ca ppłk Edward Pfeifer, ps. "Radwan"). Zginął 2 września 1944 r. od pocisku artyleryjskiego, zasypany w piwnicy domu na rogu ul. Jasnej i Kredytowej. Pośmiertnie odznaczony Virtuti Militari 5 kl. Rodziny nie założył.