Bronisława Ostrowska
Z Wikipedii
Bronisława Ostrowska, z domu Mierz-Brzezicka, pseud. Edma Mierz (ur. w listopadzie 1881 w Warszawie, zm. 18 maja 1928 w Warszawie) - poetka polska okresu Młodej Polski, tłumaczka poezji francuskiej oraz pisarka książek dla dzieci.
Odznaczająca się mistrzostwem formy, wysoką kulturą umysłową, głębokim lecz bardzo dyskretnym liryzmem, świetna tłumaczka poetów francuskich Jednym z jej najpopularniejszych utworów była właśnie książka dla dzieci Bohaterski Miś (1919).
Wydała tomiki poezji:
- Opale (1902)
- Poezje (1905)
- Jesienne liście (1905)
- Chusty ofiarne (1910)
- Krysta (1910, poemat dramatyczny)
- Liryka francuska (1910—11, 2 t., przekłady)
- Aniołom dźwięku (1913)
- ABC Polaka pielgrzyma (1916)
- Z raptularza 1910-1917 (1917)
- Pierścień życia (1919)
- Książka jutra (1922)
- Tartak słoneczny (1928)
- W starem lustrze (1928)
- Rozmyślania (1929)
Zbiorowe wydanie jej „Pism poetyckich” wychodziło od roku 1932 pod redakcją Leona Piwińskiego. O niej: Zofia Szmydtowa i Karol Wiktor Zawodziński w „Pamiętniku Warszawskim” (1929), Karol Wiktor Zawodziński i Leon Piwiński w „Wiadomościach Literackich” (1929), Kazimierz Czachowski w „Czasie” (1932).
