Buczynowa Dolinka

Z Wikipedii

Buczynowa Dolinka – mająca ponad 0,5 km długości niewielka dolina wisząca w Tatrach Wysokich, będąca bocznym odgałęzieniem Doliny Roztoki. Otaczają ją: Buczynowe Turnie, Granaty, Czarne Ściany i zbocza Koziego Wierchu. Od strony Doliny Roztoki podcięta jest wysokim progiem, po którym przebiega szlak turystyczny z Doliny Pięciu Stawów Polskich na Krzyżne. Poniżej dolinki wodospad Buczynowa Siklawa odwadniający ją. Główną granią ponad Buczynową Doliną prowadzi odcinek Orlej Perci.

Dno dolinki pokrywają piargi i głazy, wśród których, w niewielkiej niecce zbiera się woda tworząc okresowy Buczynowy Stawek. W dolnej części płaty kosodrzewiny. Dawniej dolinka była wypasana – wchodziła w skład Hali Pięć Stawów. Nazwa dolinki nie pochodzi od słowa buczyna (buki nie rosną w Tatrach na tej wysokości), lecz według górali od juhasa o nazwisku Budz lub Bucz, który poszukując zaginionych owiec podobno zabił się spadając ze skał nad tą dolinką i w niej został pochowany.

Buczynowa Dolina to jedna z najbardziej typowych w polskich Tatrach dolin wiszących. Ks. Walenty Gadowski w 1902 r. pisał o niej: "Głucha tu pustynia, Europa została za tobą gdzieś w oddali, a otacza cię natura pierwotna, wspaniała i majestatyczna, ale tak dzika i groźna, że czujesz się wobec niej marnym, nikłym prochem"

[edytuj] Bibliografia