Buhurt
Z Wikipedii
Buhurt (łac. bagordia, fr. behourt) - zaczerpnięta z języka niemieckiego nazwa oznaczająca popis kawaleryjski. Niekiedy ograniczał się on wyłącznie do konnej parady rycerzy, choć chętnie uzupełniano go o starcia na tępą broń. Zawodnicy walczyli indywidualnie, parami lub w grupach, godzili w przeciwników kopiami zaopatrzonymi w tępe groty, zadawali ciosy stępionymi lub drewnianymi mieczami lub maczugami. Buhurty rozgrywano od XIII do XVI wieku.
[edytuj] Buhurt współcześnie
We współczesnym znaczeniu buhurt (inaczej bohurt lub behurt) jest formą odtwórstwa historycznego związanego ze średniowieczem, która skupia się na odtwarzaniu realiów walki przez formacje złożone z osób należących do bractw rycerskich. Głównym celem jest zapoznanie się i odtwarzanie zasad walki oddziałów w szyku. Te współczesne walki zbiorowe mające miejsce na turniejach rycerskich mają z historycznym odpowiednikiem niewiele wspólnego.
[edytuj] Uzbrojenie i wyposażenie
Do buhurtu dopuszcza się wszelkiego rodzaju broń, która istniała w datowaniu odtwarzanej imprezy. Są pewne wyjątki, które są związane z bezpieczeństwem walczących. Nie dopuszcza się nadziaków, korbaczy lub kiścieni, broń musi być tępa. Opancerzenie musi zagwarantować uczestnikowi bezpieczeństwo na polu walki. Uczestnicy muszą założyć odpowiedni pancerz miękki w postaci pikowanej przeszywanicy i nogawic pod opancerzenie.
