Caelius
Z Wikipedii
Caelius (łac. Caelius mons, wł. Celio) - jedno z siedmiu wzgórz w obrębie Rzymu, położone pomiędzy Eskwilinem i Awentynem. W starożytności było dzielnicą zamieszkałą przez zamożnych Rzymian. Do dnia dzisiejszego zachowały się m.in.: Mury Aureliańskie, fundament świątyni Klaudiusza, ruiny willi rodu Lateranii Plautii.
Przyłączone do miasta przez króla Tullusa Hostiliusza[1].
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, str. 215, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9