Calakmul
Z Wikipedii
Calakmul (albo Kalakmul) - jedno z największych starożytnych miast Majów na Jukatanie. Położone na obszarze Rezerwatu Biosfery Calakmul zajmującego powierzchnię 1,8 mln akrów i znajdującego się w odległości 30 km od granicy z Gwatemalą.
Po raz pierwszy zostało odkryte z powietrza przez biologa Cyrusa L. Lundella z firmy Mexican Exploitation Chicle Company 29 grudnia 1931 r. Odkrycie to zostało zgłoszone Sylvanusowi G. Morleyowi z Carnegie Institute. Wg. Lundella, który nadał nazwę temu miejscu, w języku Majów ca miało oznaczać "dwa", lak natomiast "sąsiadujący" a mul "sztuczne wzniesienie" lub "piramidę". Tak więc Calakmul miało znaczyć "Miasto Dwóch Sąsiadujących Piramid".
Calakmul było głównym ośrodkiem władzy państwa Kaan (nazywanego też "Królestwem Węża"), które na początku swojego istnienia znajdowało się bardziej na północ od Calakmul, które zostało wybudowane już w "późnej erze klasycznej". Kaan tworzyło sojusz z Caracol a jego głównym konkurentem było Tikál. Dochodzenie do potęgi władców Kaan przedstawia między innymi seria 11 naczyń (zwanych "wazami dynastycznymi"), w skład której wchodzą legendarne postacie, które były twórcami tego państwa.
Calakmul liczyło prawdopodobnie 50 tys. mieszkańców. Jak do tej pory na jego obszarze (70 km²) odnaleziono 6,250 budowli. Wśród nich znalazł się między innymi mur północny oraz zbiorniki wodne. 45-metrowa piramida (tzw. "struktura 2") jest największą spośród dotychczasowo odkrytych na Jukatanie. Wiele z budowli powstało z miejscowego wapienia co utrudnia prace archeologiczne.
Po długim okresie, który upłynął od ekspedycji Morleya w 1932 r. dopiero w latach pomiędzy 1984 i 1994 r. pojawiły się tu następne wyprawy badawcze, kierowane przez Williama Folana. Obecnie są tu prowadzone prace archeologiczne przez "Narodowy Instytut Archeologii i Kultury" pod kierownictwem Ramóna Carrasco.
W 2002 roku stanowisko archeologiczne w Calakmul wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
