Ceferino Jimenez Malla
Z Wikipedii
Ceferino Jiménez Malla (Ceferino Giménez Malla), znany też jako El Pele lub El Kalo, Bł. Zefiryn – (ur. 1861 w Benavent de Segria, Lérida Province, Katalonia, Hiszpania; zm. 8 sierpnia 1936 w Barbastro, Hiszpania) -hiszpański Rom, z zawodu poganiacz i sprzedawca mułów, osłów i koni. Rozstrzelany w czasie hiszpańskiej wojny domowej za to, iż stanął w obronie maltretowanego księdza. Pierwszy przedstawiciel narodowości romskiej, który został przez Kościół katolicki ogłoszony błogosławionym i patronem Romów.
[edytuj] Życiorys
O wczesnych latach życia Ceferina Jimeneza Malla wiemy niewiele, poza tym, że jak większość ówczesnych Romów często zmieniał miejsce pobytu. Ochrzczony został już jako człowiek dorosły. W roku 1912 (w wieku lat 51) ożenił się z Teresą Jimenez Castro, którą kochał od wczesnej młodości. Małżeństwo to było bezdzietne, ale adoptowało bratanicę Teresy – Pepitę.
Ok. roku 1920 małżeństwo Jimenez, dzięki handlowi końmi i mułami stało się na tyle zamożne, że kupiło dom w Barbastro. W roku 1922 zmarła Teresa.
Ceferino aktywnie uczestniczył w życiu religijnym. W jego formacji duchowej dużą rolę odegrał ksiądz Nicholas Santos de Otto. Ceferino Jimenez wkrótce został katechetą, mimo że nigdy nie odebrał żadnego formalnego wykształcenia. Był również dyrygentem chóru i kierownikiem kółka różańcowego należał do Trzeciego Zakonu Franciszkańskiego (w roku 1926). Miał duży autorytet w miejscu zamieszkania. Często zwracano się do niego z prośbą o arbitraż przy rozstrzyganiu sporów.
W roku 1936, republikańskie władze dokonywały prześladowań członków Kościoła katolickiego. Ceferino wielokrotnie publicznie krytykował poczynania władz. Prześladowania nasiliły się po wybuchu wojny domowej. Bezpośrednią przyczyną aresztowania Ceferina Jimeneza był fakt, że stanął on w obronie młodego księdza wleczonego po ulicy za nogi. W trakcie zatrzymania u Jimeneza znaleziono różaniec. W celi więziennej aresztowany dużo się modlił. Nie skorzystał z propozycji uwolnienia w zamian za zaprzestanie modlitwy różańcowej. Po 15 dniach uwięzienia, tj. 8 sierpnia 1936 r. został rozstrzelany na cmentarzu w Barbastro. Przed śmiercią wypowiedział słowa: "Niech żyje Chrystus Król". Najpierw został pochowany w nieoznakowanym grobie. Po wojnie ciało ekshumowano i pochowano obok żony.
[edytuj] Beatyfikacja
Beatyfikacji dokonał papież Jan Paweł II dnia 4 maja 1997 r. Bł. Zefiryn uznany został za męczennika, gdyż jego śmierć miała wyraźny związek z wyznawaną przez niego wiarą. Zgodnie ze zwyczajem za dzień, w którym obchodzi się wspomnienie błogosławionego uznano 8 sierpnia, dzień jego śmierci. Uroczystość beatyfikacji odbyła się w Rzymie. Uczestniczyło w niej ok. 40 000 wiernych, w tym wielu Romów.
