Cep (narzędzie)
Z Wikipedii
Cep – narzędzie rolnicze do ręcznego młócenia zboża. Znana jest również odmiana cepa używana jako broń – cep bojowy.
Spis treści |
[edytuj] Konstrukcja
Zbudowany z dwóch kijów, długiego zwanego dzierżakiem i krótkiego, zwykle dębowego, bijaka. Cieńsze końce dzierżaka i bijaka połączone były rzemiennym lub metalowym przegubem nazywanym gązwa, gacek a na Zamojszczyźnie kapica.
[edytuj] Młocka
Młócono trzymając cep za dzierżak i uderzając bijakiem w rozłożone na klepisku (lub innym twardym płaskim podłożu) zboże. Młócący musiał tak uderzać cepem, aby za każdym razem bijak uderzał całą swoją długością o podłoże, na którym leżało zboże (w przeciwnym przypadku pojawiały się znaczne siły reakcji na dzierżak oraz mogło nastąpić zgniatanie ziaren).
Wielką zaletą cepa była możliwość uzyskania ziarna i prostej słomy, koniecznej do pokrycia dachów strzechą.
[edytuj] Cep współcześnie
W czasach współczesnych młócenie cepem zostało wyparte przez omłot mechaniczny w młocarniach. Jeden z typów młocarni zwany jest cepówkami, w takiej młocarni elementem bębna młócącego jest metalowa listwa zwana cepem. Bęben młócący zwykle posiada od 6 do 10 cepów.
W mowie potocznej zwrot „proste jak budowa cepa” oznacza wyjątkowo prostą i oczywistą zasadę działania. „Cep” to również pogardliwe określenie człowieka oznaczające głupi, tępy.
