Charleston (taniec)

Z Wikipedii

metrum 4/4, rytm synkopowany, tempo żywe.

Charleston – amerykański taniec towarzyski nazwany od miasta Charleston, w Południowej Karolinie. metrum 4/4, rytm synkopowany, tempo żywe. Rytm - tradycyjny wywodzi się z Afryki Zachodniej, spopularyzowany w USA przez piosenkę z 1923: The Charleston skomponowaną przez kompozytora i pianistę James’a P.Johnson’a do przedstawienia Runnin' Wild , stała się ona jednym z najbardziej popularnych hitów dekady.

Mimo, iż "wynaleziony" został przez wspólnotę afroamerykańską w USA Charleston stał się popularny wśród szerokiej społeczności międzynarodowej w latach 20. XX wieku. Pomimo swojej czarnej historii Charleston jest najczęściej kojarzony z białymi flapersami i z nielegalnymi barami serwującymi alkohol w USA w czasach prohibicji (speakeasy). Społeczność popierająca zarządzenie o prohibicji określała również Charlestona mianem niemoralnego i prowokacyjnego.

Nieco inna forma Charlestona stała się popularna w latach trzydziestych i czterdziestych i wiązana jest z Lindy Hop. W tej późniejszej formie Charlestona, gorący jazzowy metraż z lat dwudziestych został zaadaptowany do swingu – muzyki lat trzydziestych i czterdziestych. Ten styl Charlestona ma wiele potocznych nazw, między innymi 'Swing(ing) Charleston'.

[edytuj] Charleston dziś

Dziś Charleston jest ważnym elementem kultury tanecznej, tańczony w wielu kombinacjach: solo, z partnerem, bądź też w grupie par lub solistów. Podstawowe kroki dają olbrzymi wybór możliwości w improwizacji. Oba style: styl lat dwudziestych i Swinging Charleston są dziś popularne.

[edytuj] Charleston w filmach

• W filmie z 1946 roku: „To wspaniałe życie” („It's a Wonderful Life”) w reżyserii Frank Capra odbył się konkurs tańca, w którym głównym punktem był Charleston. Wzięli w nim udział George Bailey and Mary Hatch (grani przez Jamesa Stewarta i Donnę Reed).
• Charleston został również uwypuklony w filmie z 2001: „Zakazana namiętność” („The Cat's Meow”) w roli głównej Kirsten Dunst.

Zobacz też: taniec