Choroba Rittera

Z Wikipedii

	Liszajec pęcherzowy noworodków
(Pemphigus neonatorum)
ICD-10:	L00
L00.0 {{{X.0}}}
L00.1 {{{X.1}}}
L00.2 {{{X.2}}}
L00.3 {{{X.3}}}
L00.4 {{{X.4}}}
L00.5 {{{X.5}}}
L00.6 {{{X.6}}}
L00.7 {{{X.7}}}
L00.8 {{{X.8}}}
L00.9 {{{X.9}}}

Choroba Rittera - uogólniona ropna choroba skóry o ciężkim przebiegu, występująca głównie u noworodków, wywoływana przez gronkowce złociste. Egzotoksyna produkowana przez gronkowce, eksfoliatyna, powoduje powstawanie rozległych pęcherzy, złuszczanie naskórka i odsłanianie skóry właściwej na dużych przestrzeniach.

[edytuj] Nazewnictwo

Inne nazwy używane na określenie choroby Rittera:

zespół Rittera
zespół Rittera-Lyella
gronkowcowe złuszczające zapalenie skóry
gronkowcowy zespół oparzeniowy skóry
(ang.) staphylococcal scalded skin syndrome, SSSS
(łac.) dermatitis bullosa et exfoliativa neonatorum, dermatitis Ritter.
zapalenie pęcherzowe i złuszczające skóry noworodków - Pemphigus neonatorum

[edytuj] Objawy i przebieg

Choroba objawia się wysiewem płaskich, bardzo wiotkich pęcherzy, ulegających łatwo pękaniu z pozostawieniem rozległych przestrzeni pozbawionych naskórka. Występuje uogólniony stan zapalny skóry z zaczerwienieniem i oddzielaniem się dużych płatów naskórka. Zmiany zajmują zwykle całą powierzchnię skóry. Obraz kliniczny przypomina oparzenia II stopnia. Okres trwania jest kilkudniowy, przebieg może być ciężki.

[edytuj] Różnicowanie

Złuszczające zapalenie skóry Leinera (erythrodermia desquamativa Leiner)
Toksyczna nekroliza naskórkowa

[edytuj] Leczenie

Przeciwwskazane jest podawanie kortykosteroidów. Podstawą leczenia jest antybiotykoterapia (głównie penicyliny półsyntetyczne i cefalosporyny). Ważne jest wyrównanie zaburzeń elektrolitowych, tak jak w przypadku oparzeń.