Chrząstka

Z Wikipedii

Chrząstka, tkanka chrzęstna, rodzaj tkanki łącznej szkieletowej, zbudowanej z komórek chrzęstnych - chondrocytów oraz bezpostaciowej substancji międzykomórkowej, składającej się z istoty podstawowej (kwas hialuronowy i proteoglikany) zwanej macierzą (matrix) oraz dużych ilości włókien białkowych: klejodajnych (kolagenowych) i elastycznych.

Tkanka chrzęstna razem z tkanką kostną stanowią tkanki podporowe. W porównaniu do kości substancja międzykomórkowa chrząstki jest słabiej zmineralizowana i nie zawiera naczyń limfatycznych oraz naczyń krwionośnych, wskutek czego odżywianie chondrocytów zachodzi wyłącznie drogą dyfuzji. Tkanka chrzęstna nie jest unerwiona.

Pokryta jest (oczywiście poza pow. stawowymi) dobrze unaczynioną tkanką łączną włóknistą zwartą - ochrzęstną. Odżywianie następuje na drodze dyfuzji z naczyń ochrzęstnej lub płynu stawowego. Chrząstka należy do tkanek o bardzo niskim metabolizmie.

Chrząstka jest tkanką delikatną, podatną na odkształcenia i szybko rosnącą, dzięki czemu doskonale spełnia funkcje szkieletu u zarodków i młodych kręgowców. W ewolucji po raz pierwszy pojawiła się u głowonogów, tworząc osłonę zwojów mózgowych i szkielet przyssawek. U kręgowców, z wyjątkiem kręgoustych i ryb spodoustych, u których stanowi jedyny składnik szkieletu, zostaje w trakcie rozwoju osobniczego zastępowana przez kość. W zależności od rodzaju i proporcji poszczególnych składników substancji międzykomórkowej wyróżnia się: chrząstkę szklistą (niewiele włókien, dużo chondromukoidu, głównie kolagen typu II), włóknistą (liczne włókna kolagenowe, głównie kolagen typu I) i sprężystą (zawiera głównie włókna elastyczne w postaci gęstej siatki), o różnych właściwościach fizycznych i funkcjach w organizmie. Wzrost chrząstki apozycyjny i śródmiąższowy, natomiast zdolność do regeneracji pełna jedynie w dzieciństwie.

W organizmie dorosłego człowieka z tkanki chrzęstnej szklistej zbudowane są: powierzchnie stawowe, większość chrząstek krtani, chrzęstne pierścienie tchawicy i oskrzeli oraz części chrzęstne żeber i przegroda nosa. Z tkanki chrzęstnej włóknistej: krążki międzykręgowe, element spojenia łonowego, łąkotki i przyczepy więzadeł i ścięgien do kości. Natomiast z tkanki chrzęstej sprężystej zbudowane są: małżowina uszna, przewód słuchowy zewnętrzny, trąbka słuchowa, nagłośnia oraz małej chrząstki krtani.