Ciała Lewy'ego

Z Wikipedii

A. Neuron z ciałem Lewy'ego w części zbitej istoty czarnej, pozakomórkowe złogi neuromelaniny i obładowane nią makrofagi. Barwienie H-E, powiększenie 500×. B. Neuryt neuronu Lewy'ego uwidoczniony w barwieniu na obecność alfa-synukleiny. Powiększenie 400×^[1].

Ciała Lewy’ego to nieprawidłowe agregaty białek znajdujące się w ciałach neuronów obszarów limbicznych i korowych. Są eozynofilne w barwieniu H-E. Wyróżnia się dwa ich typy: klasyczne (występujące w pniu mózgu) i korowe. Klasyczne ciała Lewy'ego mają jasne halo średnicy około 10 nm utworzone przez włókienkowe białka, głównie alfa-synukleinę. Korowe ciała Lewy'ego, mimo że też mają w swoim składzie alfa-synukleinę, nie posiadają halo. Inne białka budujące ciała Lewy'ego to ubikwityna, białka neurofilamentów i alfa-B krystalina.

Ciała Lewy'ego typowo występują w mózgowiu chorych na chorobę Parkinsona. Są też charakterystyczne (co oddaje nazwa) dla otępienia z ciałami Lewy'ego, niekiedy występują w wariancie choroby Alzheimera z ciałami Lewy'ego i w chorobie Hallervordena-Spatza.

Ciała Lewy'ego z chorobą Parkinsona powiązał w 1912 roku neurolog Frederic Lewy (1885-1950)^[2]. Termin ciał Lewy'ego (fr. corps de Lewy) wprowadził do medycyny rosyjsko-francuski neuropatolog Konstantin Tretiakoff (1892-1958), opisując w swojej dysertacji doktorskiej zmiany w istocie czarnej zmarłych pacjentów z parkinsonizmem^[3].

Przypisy

↑ Werner CJ, Heyny-von Haussen R, Mall G, Wolf S. Proteome analysis of human substantia nigra in Parkinson's disease. Proteome Sci. 6, 8. 2008. doi:10.1186/1477-5956-6-8. PMID 18275612.
↑ E. Forster, F. H. Lewy. "Paralysis agitans". [w:] Pathologische Anatomie. Handbuch der Neurologie (red. M. Lewandowsky). Berlin: Springer Verlag 1912, 920-933.
↑ Tretiakoff C. Contribution a l’etude de l’anatomie pathologique du locus niger de Soemmering avec quelques deductions relatives a la pathogenie des troubles du tonus musculaire et de la maladie de Parkinson. Paryż 1919.