Cirilla

Z Wikipedii

Artykuł wymaga poszerzenia.
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, czego brakuje i uzupełnij braki, jeśli to możliwe.

Cirilla
Bohater cyklu wiedźmińskiego
Twórca	Andrzej Sapkowski
Grany przez	Marta Bitner (film)
Informacje
Imię i nazwisko	Cirilla Fiona Elen Riannon
Przydomek	Ciri, Jaskółka, Lwiątko
Płeć	kobieta
Data urodzenia	1251, Cintra
Tytuł	księżniczka
Rodzina	wnuczka królowej Calanthe

Cirilla Fiona Elen Riannon (zdr. Ciri, zwana też Jaskółką, w Starszej Mowie Zireael) – jedna z głównych postaci cyklu powieści i opowiadań z gatunku fantasy, autorstwa Andrzeja Sapkowskiego, o przygodach wiedźmina Geralta.

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

[edytuj] Biografia

Ciri urodziła się w 1251 roku^[1] najprawdopodobniej podczas święta Belleteyn. Była księżniczką Cintry, córką Pavetty i Duny'ego (Jeża z Erenwaldu), wnuczka królowej Calanthe. Jej rodzice zginęli podczas sztormu (??? ojciec nie zginął). Lata młodości spędziła w Cintrze i na Wyspach Skellige w otoczeniu dworu swojej babki, jednak nie przeszkadzało jej to w kontaktach z dziećmi zwyczajnych mieszkańców królestwa.

Jest legendarnym dzieckiem-niespodzianką, została obiecana wiedźminowi Geraltowi. Podczas zniszczenia Cintry została uratowana (z zamiarem uprowadzenia) przez nilfgaardzkiego rycerza Cahira, któremu ostatecznie ucieka. Powojenna zawierucha doprowadza ją do tułaczki po krainie Sodden.

Ostatecznie Geralt odnajduje księżniczkę i zabiera ją do Kaer Morhen, gdzie z pomocą Vesemira, Lamberta, Coëna i Eskela udziela jej wiedźmińskiego wykształcenia. Nie zostaje jednak poddana Próbie Traw. Przypadkowo ujawniony potężny potencjał magiczny i wieszczy, zmusza wiedźminów do sprowadzenia Triss Merigold, która rozpoczyna magiczną edukację Jaskółki.

Konieczność zapewnienia jej kontaktów z rówieśnikami prowadzi do oddania ją na wychowanie w świątyni Matki Ziemi w Ellander. Jej mistrzynią zostaje członkini rady czarodziejów Yennefer z Vengerbergu, prywatnie blisko związana z wiedźminem Geraltem. Zabrana przez Yennefer do szkoły czarodziejek na Wyspie Thanedd, jest świadkiem puczu zorganizowanego przez Vilgefortza, skąd udaje jej się uciec przez niestabilny, a przez to niebezpieczny, portal Wieży Mewy.

Portal przenosi ją na pustynię Korath, gdzie niemal ginie z głodu i wycieńczenia. Wyrzeka się wówczas swojej magicznej mocy, odzyskując ją jednak później. Odnaleziona przez łowców niewolników, zwanych Łapaczami, umyka im wraz z członkiem bandy Szczurów, do których dołącza. Tam poznaje Mistle, też rozbójniczkę, z którą nawiązuje romans. Dziewczyny zrobiły sobie takie same tatuaże - czerwone róże na wewnętrznej stronie uda. Pobyt u Szczurów odmienia jej charakter. Ciri wyzbywa się oporów przed zabijaniem, życie traci wartość w jej oczach.

W trakcie egzekucji Szczurów dokonanej przez Leona Bonharta Ciri zostaje oszczędzona, aby stać się gladiatorką Bonharta doceniającego jej umiejętności. Po raz wtóry udaje jej się zbiec, mimo rozległych ran. Ukrywa się w chacie pustelnika Vysogoty, który kuruje ją przez około miesiąc.

Zbliżająca się obława zmusza ją do opuszczenia pustelni, w trakcie pościgu zabija prześladujących ją agentów nilfgaardzkiego wywiadu oraz Rience'a. Ściga ją również Bonhart, który przerasta możliwości Ciri, udaje się jej osiągnąć Tor Zireael, mityczną Wieżę Jaskółki o której myślano, że została zniszczona (chroni ją najwyraźniej potężna elfia magia).

Wieża okazuje się portalem, przez który dzięki swym niesamowitym zdolnościom magicznym Ciri ucieka do innego świata. Dowiaduje się, że była tam wyczekiwana przez elfy, które żądają od niej jej dziecka poczętego z ich królem. Według przepowiedni dziecko to, dzięki tzw. genowi Lary, ma być potężną istotą władającą czasem i przestrzenią. Ciri pragnie powrotu do swego świata więc zgadza się, ale mimo wielokrotnych prób król nie jest w stanie "dopełnić" aktu. Po śmierci króla Ciri, wraz ze swoją wierną klaczą Kelpie, ucieka przy pomocy jednorożca, którego uratowała na pustyni Korath. Okazuje się, że Ciri również posiada potężną moc, która pozwala jej podróżować przez czasy i światy. Rozpaczliwie stara się trafić do swojego czasu i świata ścigana przez okrutnych Czerwonych Jeźdźców - wojowników elfów. W końcu dzięki czarodziejce z przyszłości, Nimue, udaje jej się trafić do swojego świata. Trafia do ponurego zamczyska Stygga gdzie Vilgefortz więzi Yennefer. Uwolniona przez Geralta wpada w ręce cesarza Nilfgaardu, Emhyra var Emreis, który zawsze usiłował ją schwytać. W rozmowie z Geraltem okazuje się że cesarz to ojciec Ciri. Poruszony płaczem córki pozwala jej odejść wraz z Yennefer i Geraltem. Niedługo potem Geralt zostaje ciężko raniony podczas pogromu w Rivii, a próbująca mu pomóc Yennefer omal nie umiera z wyczerpania. Ciri używa swych sił po raz ostatni ratując ich i odsyłając do innego świata, lecz sama musi również uciekać. Po odesłaniu do innego świata Geralta, Ciri trafia do krainy króla Artura. Dziewczynka nad jeziorem poznaje młodego rycerza Galahada i razem z nim rusza do zamku króla Aartura. Ciri pojawia się jeszcze w opowiadaniu "Coś się kończy, coś się zaczyna" napisanym przez Andrzeja sapkowskiego w 1993r. Bierze w nim udział w ślubie Geralta i Yennefer.

Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

[edytuj] Charakter

Mimo swojego młodego wieku Ciri świetnie radzi sobie z mieczem osiągając przy tym sprawność niemalże wiedźminów, mimo że nie przeszła Próby Traw. Przedstawiana jest jako osoba silna i zdecydowana i niezależna. Wykształcenie otrzymane w świątyni Melitele sprawia, że dość dobrze posługuje się Starszą Mową, inteligentna i bystra, choć nieco niecierpliwa. Osoba lojalna, bardzo ceni sobie przyjaźń, szczególnie Geralta. W trakcie cyklu dojrzewa, dorośleje, zmieniając się z małej dziewczynki w kobietę.

[edytuj] Zobacz też

Przypisy

↑ Szturm na zamek Stygga nastąpił po bitwie nad Brenną, a przed pokojem cintryjskim zawartym 2 kwietnia 1268 roku, zatem w marcu. Cintra została zdobyta w 1263, Ciri miała wówczas 12 lat.

Historia początków rodziny Ciri zaczyna się od na wpół legendarnego związku elfiej czarodziejki i ludzkiego maga - Lara Dorren aep Shiadhal i Cregennan z Lod. Związek ten mógł doprowadzić do połączenia elfiej i ludzkiej magii. Szybko ze strony elfów nadszedł sprzeciw, Lara nosiła w sobie Hen Ichaer ładunek genetyczny, osławioną starszą krew. Wg. planów elfów miała poślubić elfa. Dodatkowo do tego doszły zatargi o charakterze prywatnym i zazdrość. Niedługo potem kochankowie giną, Cregennan zamordowany, Lara potem zaszczuta i ścigana ginie na pustkowiu, rodząc wcześniej córkę uratowaną cudem. Dziewczynka trafia pod skrzydła królowej Redanii - Cerro oraz zostaje obdarzona tytułem królewny. Riannon przyćmiewa urodą nawet swą legendarną matkę i wychodzi za mąż za młodego króla Temerii - Goidemara. Potem nadeszła rebelia Falki. Riannon dostaje się do niewoli i zostaje uwięziona w zamku Houtborg. W międzyczasie Riannon urodziła dwójkę dzieci, Falka przeczuwając zbliżającą się porażkę podrzuciła zaraz po urodzeniu własne dziecko królewnie. Houtborg wzięty szturmem niedługo po tym przez Goidemara. Mąż odnajduje obłokaną Riannon, która po wyleczeniu nie pamięta w ogóle wydarzeń ostatnich dni. Wtedy wezwano czarodziei, którzy wyleczyli Riannon oraz mieli ustalić, które dziecko jest bękartem Falki. Od razu wykryli u Królowej tzw. Starszą krew, jeżeli chodzi o dziecko Falki to nie mogli pozwolić, aby po niedawnych jeszcze bestialstwach rebelii doszło do egzekucji 2-letniego dziecka. Udali więc niepewność. Adela jak widać wyżej - córka demonicznej Falki, umiera pomagając kapłanom na podgrodziu podczas epidemii. Amavet wdaje się w romans z hrabiną Anną Kameny. Następnie ginie z rąk siepaczy wynajetych przez męża kochanki. Fiona wyszła za Corama króla Cintry. Gen jakby rozdziela się na gen utajony latentny i silny pseudogen aktywizator. Pseudogen idzie gładko po lini żeńskiej przez Muriel Piękną Łotrzycę, a nastepnie Adalię. Muriel nie była oficjalnie dzieckiem Amaveta, więc nikt się nie spodziewał kazirodztwa. Gen właściwy, lecz utajniony znalazł się w cintryskiej rodzinie. Ze związku Fiony i Corama rodzi się Corabett. Następnie jego synem jest Darogard - spadkobierca genu. Tak oto z małżeństwa Darogarda z Cintry oraz królowej Adalii zwanej wróżką rodzi się Calanthe. Dwa geny spotykają się i dają odrodzoną starsza krew. Następnie gen idzie gładko po linii żeńskiej, przez Pavettę oraz Ciri.
Jest to jedna z wersji pochodzenia Ciri, uznana za oficjalną przez czarodziejki.

]]