Ciwun
Z Wikipedii
Ciwun (łac. tivunus) – urząd ziemski w Wielkim Księstwie Litewskim, nazwa pochodzenia ruskiego. Powstał w XIV w., gdy Litwa znajdowała się pod wpływami Rusi. Początkowo ciwuni byli zarządcami lub dzierżawcami majątków (dóbr) królewskich. Takich majątków było na Litwie 12, natomiast na Żmudzi 14. W późniejszym okresie, kiedy majątków królewskich ubywało, zmniejszyła się liczba ciwunów i funkcje przezeń pełnione. W XVIII w. pozostało ich na Litwie już tylko dwóch: wileński i trocki - wybierani przez sejmiki a zatwierdzani przez króla. Na Żmudzi utrzymało się 12 - mianowanych przez króla.
Pierwsze miejsce w hierarchii urzędników ziemskich litewskich miało charakter czysto honorowy. Jedyną ich kompetencją było zagajanie sejmików ziemskich.
Na Żmudzi, gdzie był tylko jeden podkomorzy na cały obszar księstwa, ciwunowie sprawowali sądy graniczne.
Zobacz też:
