Cochrane Collaboration
Z Wikipedii
Cochrane Collaboration - niezależna międzynarodowa organizacja typu non-profit, której celem jest ułatwianie podejmowanie świadomych i trafnych decyzji, dotyczących postępowania medycznego, poprzez opracowywanie dowodów w oparciu o zasady medycyny opartej na faktach (EBM), które następnie w postaci tak zwanych "przeglądów systematycznych" są publikowane w bazach Biblioteki Cochrane (Cochrane Library).
W 1979 angielski epidemiolog Archie Cochrane zaproponował krytyczne rozpatrzenie skuteczności różnych procedur stosowanych w przebiegu ciąży, porodu i wczesnego niemowlęctwa. Obserwacji poddano 283 procedury medyczne, które poddano randomizacji i potwierdzono skuteczność tylko 100 spośród nich, pozostałe uznając za bezwartościowe. W celu poszerzenie weryfikacji stosowanych procedur powołano w 1993 Cochrane Collaboration, która publikuje wyniki swoich obserwacjach w ramach Biblioteki Cochrane, która opiera się na tak zwanych bazach danych[1]:
- The Cochrane Database of Systematic Reviews zawierająca 4539 protokołów i przeglądów systematycznych oceniających skuteczność różnorodnych interwencji zdrowotnych.
- The Database of Abstracts of Reviews of Effectiveness (Baza DARE) zawierająca 5758 ustrukturyzowanych abstraktów przeglądów systematycznych wzbogaconych o komentarze ekspertów.
- The Cochrane Central Register of Controlled Trials (Rejestr Cochrane) zwierający około 500 000 (479 462 w roku 2007) danych, zawierających informacje o badaniach z grupą kontrolną odbywających się na całym świecie.
- The Cochrane Database of Methodology Reviews - zawiera 22 protokoły i przeglądy systematyczne dotyczące metodologii badań.
- The Cochrane Methodology Register - zawierająca 8790 artykułów na temat metod syntezy wyników badań.
- NHS Economic Evaluation Database - zawierająca skróty analiz ekonomicznych, które zostały poddane krytycznej analizie.
Dane zawarte w Bibliotece są aktualizowane 4 razy w roku.
Dostęp do bazy danych Biblioteki Cochrane jest płatny, choć w niektórych krajach władze państwowe zapewniają bezpłatny dostęp dla swoich obywateli (Wielka Brytania, Irlandia, kraje skandynawskie, Australia, Nowa Zelandia). Również obywatele polscy od 1 stycznia 2007 mogą bezpłatnie korzystać z bazy danych za pośrednictwem Agencji Oceny Technologii Medycznych[2].