Conrad Schumann
Z Wikipedii
Hans Conrad Schumann (ur. 28 marca 1942 w Leutewitz koło Riesa, zm. 20 czerwca 1998 w Oberemmendorf koło Ingolstadt) – jeden z najbardziej znanych uciekinierów z Niemiec Wschodnich po ustanowieniu muru berlińskiego, uwieczniony na słynnej fotografii Petera Leibinga.
Conrad Schumann służył jako żołnierz w NRD-owskiej Bereitschaftspolizei. Po trzech miesiącach szkolenia w Dreźnie został wysłany na kurs dla podoficerów do Poczdamu, po którym w stopniu kaprala zgłosił się razem z innymi 4000 żołnierzy, tak jak on z prowincjonalnych miast i wsi Wschodnich Niemiec, na ochotnika do pełnienia służby w Berlinie, gdzie pojawił się ze swoją jednostką na kilka dni przed ustanowieniem muru berlińskiego.
15 sierpnia 1961 roku, dwa dni po ustanowieniu muru berlińskiego, Schumann pełnił służbę wartowniczą na rogu Bernauerstrasse i Ruppinerstrasse przy niskiej zagrodzie z drutu kolczastego, która została postawiona na granicach między wschodnimi, a zachodnimi sektorami miasta, gdzie później miał przebiegać mur. Schumann stał przy ścianę domu z pistoletem maszynowym na ramieniu, paląc papierosy. Po drugiej stronie zagrody, w Berlinie Zachodnim, zbierały się grupki młodych berlińczyków początkowo rzucające inwektywami pod adresem żołnierza, ale widząc jego wątpliwości i niezdecydowanie zaczęły nawoływania. Całą sytuację śledził ponad godzinę także początkujący fotoreporter Peter Leibing. Od samego początku miał on wrażenie, że żołnierz zdezerteruje. Nawoływania z zachodniej strony wzmagały się, pojawił się tam policyjny samochód, który zatrzymał się i nie wyłączając silnika czekał z otwartymi tylnymi drzwiami. Tłum nawoływał Komm rüber! (Przechodź!) i wtedy Conrad Schumann odrzucił papierosa i pobiegł w kierunku bariery. Podtrzymując jedną ręką pistolet przeskoczył druty i znalazł się w Berlinie Zachodnim. Następnie wsiadł do czekającego policyjnego samochodu, który odjechał z dużą prędkością. Peter Leibing zdążył wykonać swoją słynną fotografię, uwieczniając dokładnie moment skoku nad drutem kolczastym. W ciągu kilku godzin fotografia znalazła się na okładce Bilda, a następnie obiegła cały świat, z czasem stając się ikoną zimnej wojny i jedną z najbardziej rozpoznawalnych fotografii tamtego okresu.
Schumannowi pozwolono opuścić terytorium Berlina Zachodniego, skąd przeniósł się i osiedlił w Bawarii w mieście Ingolstadt. W Günzburgu poznał swoją żonę Kunigundę[1] i następne 20 lat pracował w fabryce Audi.
Po upadku muru berlińskiego Conrad Schumann wspominał: "Dopiero od 9 listopada poczułem się naprawdę wolny". Pamiętając tarcia z kolegami, nie wrócił jednak do rodzinnej Saksonii, nie godził się nawet na odwiedzenie swoich braci i rodziców. Symbol odwagi na Zachodzie – na Wschodzie był kreowany na zdrajcę i uciekiniera, co mogło wpłynąć na odbiór jego osoby przez znajomych. 20 czerwca 1998 roku, będąc w depresji, powiesił się w swoim sadzie niedaleko Ingolstadt[2].
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- Frederick C. Taylor: The Berlin Wall: A World Divided, 1961-1989. HarperCollins, ss. 239-241, 447. ISBN 9780060786137.
