Cyklaminiany
Z Wikipedii
Ostrzeżenie
Zawartość tej strony może naruszać prawa autorskie Jeżeli oznaczyłeś tę stronę jako podejrzaną o naruszenie praw autorskich, dodaj link do sekcji zgłoszone artykuły na WP:NPA. Tekst źródłowy prawdopodobnie pochodzi ze strony: Link do tej strony został dodany do Wikipedia:Lista NPA.
|
Cyklaminiany (E 952) należą do grupy tzw. substancji intensywnie słodzących, są to związki, które wykazują dużą siłę słodzącą w porównaniu do sacharozy. Ze względu na swoje właściwości fizyczne (odporność na wysokie temperatury), zyskały dużą "popularność" w procesach produkcji żywności, wymagających użycia wysokich temperatur.
Siła słodząca cyklaminianów jest ok. 50 razy większa od sacharozy, jednak duże stężenia mogą powodować pojawienie się nieprzyjemnego posmaku w ustach. Związki te wykorzystuje się przy produkcji napojów gazowanych, gum do żucia, wypieku ciast.
Dopuszczalne dzienne spożycie (ADI)
Ustalona przez Światową Organizację Zdrowia, maksymalna ilość cyklaminianów, jaką człowiek może spożywać codziennie, przez całe życie, bez uszczerbku na zdrowiu (tzw. ADI - Acceptable Daily Intake) wynosi obecnie ok. 11 mg na kilogram masy ciała. Kilkakrotnie zmieniano dopuszczalne dawki, ze względu na podejrzenie działań niepożądanych.
Gdy masz za dużo...
Zmiany ADI z 50 mg / kg / dzień w latach 60., poprzez 4 mg / kg / dzień w latach 70., aż do obecnego, obowiązującego od lat 80. były spowodowane obserwacjami skutków ubocznych jakie te związki powodowały u zwierząt doświadczalnych. Udowodniono zwiększenie częstości występowania raka pęcherza moczowego i innych nowotworów u zwierząt z cyklaminianami w diecie. Zaobserwowano również wzrost ilości zaburzeń psychicznych i fizycznych u dzieci matek spożywających duże ilości tych związków.
Informacje dodatkowe
Bardzo często w przemyśle spożywczym, szczególnie przy produkcji napojów gazowanych stosowana jest mieszanina sacharyny i cyklaminianów (w stosunku 1:10), charakteryzuje się ona większą siłą słodzącą i nie pozostawia przykrego posmaku w ustach.
Interakcje
Spożywanie cyklaminianów powoduje zaburzenia u i aktywności wielu leków, w szczególności doustnych preparatów do leczenia cukrzycy. Powoduje to duże ograniczenia użycia tych związków przy produkcji żywności dla diabetycy.
Cyklaminany powodują również zwiększone wydalanie potasu.