Czas zaprzyszły
Z Wikipedii
Czas zaprzyszły (Futurum Exactum) – czas stosowany dla wyrażenia czynności przyszłej, mającej miejsce przed inną czynnością przyszłą lub przed określonym czasem w przyszłości. W niektórych językach (np. w angielskim i niemieckim) służy także do wyrażania czynności przeszłej, co do której wystąpienia nie ma całkowitej pewności.
Spis treści |
[edytuj] Język angielski
Czas zaprzyszły w języku angielskim (Future Perfect) jest czasem złożonym i składa się z czasownika posiłkowego will (shall), czasownika posiłkowego have oraz trzeciej formy czasownika głównego. Odmiana czasownika to do w czasie Future Perfect:
| osoba | l. pojedyncza | l. mnoga |
|---|---|---|
| 1. | I will have done | we will have done |
| 2. | you will have done | you will have done |
| 3. | he/she/it will have done | they will have done |
W stronie biernej zaś dodaje się po have trzecią formę wyrazu be czyli been, np. :
- It will have been done by me
W podobnej funkcji występuje też w języku angielskim czas Future Perfect Continuous, tworzony za pomocą czasownika posiłkowego will (shall), czasownika posiłkowego have, trzeciej formy czasownika be (tj. been) oraz gerundium czasownika głównego (z końcówką -ing), np.:
- I will have been doing
Future Perfect Continuous różni się od Future Perfect wyrażanym aspektem czasownika. Nie występuje w stronie biernej.
Formę przeczącą tworzy się przez dodanie wyrazu not po wyrazie will.
[edytuj] Future Perfect w znaczeniu czasu przeszłego
W języku angielskim Future Perfect może - oprócz swojej podstawowej funkcji wyrażania czynności przyszłej, zakończonej przed danym czasem w przyszłości - wyrażać także czynności przeszłe, co do których mówiący nie ma całkowitej pewności, na przykład:
- By now, he will have returned. = "Zapewne już wrócił."
[edytuj] Język niemiecki
Czas zaprzyszły w języku niemieckim (Futur zwei) jest czasem złożonym i składa się z czasownika posiłkowego werden w czasie teraźniejszym oraz haben lub sein w bezokoliczniku i trzeciej formy czasownika głównego na końcu zdania. Odmiana czasowników machen i gehen w czasie Futur II:
|
|
Formę przeczącą tworzy się przez dodanie nicht przed imiesłowem biernym czasownika.
W stronie biernej po bezokoliczniku pojawia się worden sein, np.
- Das wird von mir (nicht) gemacht worden sein.
[edytuj] Futur II w znaczeniu czasu przeszłego
W języku niemieckim Futur II może - oprócz swojej podstawowej funkcji wyrażania czynności przyszłej, zakończonej przed danym czasem w przyszłości - wyrażać także czynności przeszłe, co do których mówiący nie ma całkowitej pewności, na przykład:
Er wird schon zurückgekommen sein. = "Zapewne już wrócił."
[edytuj] język francuski
Czas zaprzyszły w języku francuskim (Futur antérieur) jest czasem złożonym składającym się się z czasownika posiłkowego avoir w czasie teraźniejszym oraz trzeciej formy czasownika głównego (imiesłowu przysłówkowego biernego) (participe passé) na końcu zdania. Odmiana czasowników parler i arriver w czasie Futur antérieur:
|
|
Formę przeczącą tworzy się dodając ne i partykułę przeczącą pas - il n'aura pas parlé.
[edytuj] Futur antérieur w znaczeniu czasu przeszłego
Oprócz swej podstawowej funkcji oprócz swojej podstawowej funkcji wyrażania czynności przyszłej uprzedniej, czas futur antérieur może wyrażać proste spekulacje co do przeszłości:
- Pierre n'est pas ici ; il aura oublié. = musiał zapomnieć, zapewne zapomniał.
[edytuj] Język serbsko-chorwacki
Czas zaprzyszły w języku serbsko-chorwackim (futur drugi albo futur egzaktni) czasowników posiłkowych biti i htjeti:
|
|
Czas przeszły: perfekt • imperfekt • aoryst • zaprzeszły
Czas przyszły: prosty • złożony • zaprzyszły
