Czopek
Z Wikipedii
Czopek (łac. suppositorium) - stała postać leku, przeznaczona do stosowania doodbytniczego, dopochwowego lub docewkowego. Składa się z substancji leczniczej rozpuszczonej lub zawieszonej w podłożu czopkowym. Czopki mogą działać miejscowo, tylko na odbytnicę (np. czopki glicerynowe) lub uwalniać substancję leczniczą do krążenia ogólnego (np. czopki z paracetamolem).
Spis treści |
[edytuj] Zalety
- dzięki podaniu leku drogą inną niż doustna, częściowo eliminuje się efekt pierwszego przejścia przez wątrobę. Lek uwolniony z czopka wchłania się przez błonę śluzową odbytnicy i drogą żyły brzusznej środkowej i górnej trafia od razu do krążenia ogólnego. Dzięki temu zwiększa się biodostępność leków, gdyż ich metabolizm jest wolniejszy.
- lek można podać pacjentom nieprzytomnym, wymiotującym i innym, u których doustna droga podania jest niemożliwa lub niewskazana
- możliwość miejscowego działania na odbytnicę
[edytuj] Wady
- różna szybkość wchłaniania leku (zależna częściowo od formy podania)
- możliwe jest nierównomierne rozmieszczenie substancji czynnej w czopku wynikające z opadania leku na dno czopków w trakcie procesu produkcyjnego. Jednak z nierównomiernym rozłożeniem leku w czopkach mamy do czynienia tylko w przypadku czopków wadliwie wykonanych.
[edytuj] Podłoża do czopków
- Podłoża lipofilowe, nierozpuszczalne w wodzie, obejmują dwa typy substancji:
Podłoża lipofilne topią się w temperaturze ciała i w ten sposób uwalniają substancję czynną. Podłoża tego typu muszą się charakteryzować temperaturą topnienia zbliżoną do temperatury ciała - 35-37°C
- Podłoża hydrofilne, rozpuszczalne w wodzie (żelatynowo-glicerolowe, glikole polioksyetylenowe)
Podłoża hydrofilowe uwalniają lek po rozpuszczeniu się w wydzielinie, obecnej w miejscu stosowania. Niektóre podłoża są higroskopijne (adsorbują wodę na swojej powierzchni) co może wywoływać objawy podrażnienia lub bolesność stosowania. W przypadku tego typu czopków zaleca sie ich zwilżenie mała ilością wody przed zastosowaniem.
[edytuj] Bibliografia
Janicki S., Fiebig A., Sznitowska M. Farmacja stosowana PZWL Warszawa 2003, ISBN 83-200-2847-7